مناخیم بگین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

مناخیم ولفوویچ بگین (در عبری: מְנַחֵם בְּגִין) (تولد: 16 اوت 1913 در لهستان، وفات: 9 مارس 1992 در اسرائیل) ششمین نخست وزیر اسرائیل و برنده جایزه صلح نوبل و اولین نخست وزیر از حزب لیکود اسرائیل بود.

فهرست مندرجات

۱ اوایل زندگی
۲ نخست وزیری
۳ جایزه صلح نوبل
۴ وفات
۵ منابع
۶ جستارهای وابسته

[ویرایش] اوایل زندگی

در آنزمان بیشتر یهودیان روسیه، پیرو افکار ولادیمیر ژابوتینسکی بودند، خانواده بگین هم همچون ژابوتینسکی از طرفداران جنبش مسلحانه صهیونیسم برای آزادی کشور اسرائیل از دست اعراب بودند. مناخیم بلافاصله به سازمان بتار پیوست. یک سال بعد، مناخیم هفده ساله فرمانده بتار در شهر خودشان ـ برست لیتوفسک ـ شد. همزمان بگین در دانشگاه ورشو درس حقوق خواند.

او در کنگره اعضای بتار در سال 1938 سوگند گروه را اینچنین قرار داد: "من اسلحه به دست می گیرم تا هم از قومم دفاع کنم و هم وطنم را به پیروزی برسانم". خیلی زود، او در جنبش ژابوتینسکی رشد کرد و در سال 1939 معاون عملیاتی بتار شد. جنگ جهانی دوم که شروع شد، آلمانی‌ها به ورشو حمله کردند. بگین مجبور شد از ورشو فرار کند. سال 1942 نخست وزیر آینده اسرائیل از راه ایران به فلسطین رفت. او پس از ورود به فلسطین با گروه ایرگون ارتباط برقرار کرد. ایرگونی ها هم از تندروهای یهودی بودند که در فلسطین وقت کارهای مسلحانه می کردند. دو ماه بعد بگین، فرمانده ایرگون شد.

[ویرایش] نخست وزیری

تأسیس اسرائیل در 1948 فعالیت‌های سیاسی و نظامی بگین را محدود کرد. او حزب هیروت (آزادی) را تأسیس کرد. ولی طرفدار زیادی نداشت، تا آن که در جریان جنگ 1973، با ائتلاف با آریل شارون لیکود را تأسیس کرد. محبوبیت شارون، بخت لیکود در انتخابات شد. 21 ژوئن 1977 بگین نخست وزیر اسرائیل شد. وی در 27 اکتبر 1978 با انور سادات، رئیس جمهور فقید مصر قرار داد صلحی را امضا کرد که بعدها به قرارداد کمپ دیوید مشهور گشت.

توافقنامه كمپ دیويد ۳ موضوع عمده را در بر می گرفت؛

صلح مصر با اسرائيل به عنوان نخستین کشور اسلامی كه تل‌آويو را به رسميت می‌شناخت.
تخلیه صحرای سینا و استرداد آن از سوی اسرائیل به مصر که در طی جنگ شش روزه توسط اسرائیل به غنیمت گرفته شده بود.
آغاز مذاكره جهت خودمختاری کشور فلسطينی، در كرانه باختری رود اردن و نوار غزه كه به دنبال اين قرارداد دو كشور اقدام به تبادل سفير و آغاز عادی سازی روابط دیپلماتیک كردند.

[ویرایش] جایزه صلح نوبل

امضای توافقتنامه کمپ دیوید در افکار عمومی جهانی باعث به وجود آمدن امید آشتی اعراب و اسرائیل و آغاز صلحی پایدار در منطقه خاورمیانه شد، از همین روی بنیاد نوبل در سال 1978 جایزه صلح خود را به طور مشترک به انور سادات از مصر و مناخیم بگین از اسرائیل تقدیم کرد.