نظریه مجموعهها
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
نظریه مجموعهها نظریهای ریاضی در مورد مجموعهها است. این نظریه همراه با منطق و حساب محمولات در زمرهٔ مهمترین ابزار بیان اندیشههای اساسی در ریاضیست.
[ویرایش] تاریخچه
نظریهٔ مجموعهها از اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم میلادی مطرح شد و پس از مدتی به عنوان مبانی ریاضیات جایگاه ویژهای پیدا کرد. ریاضیدانان گوناگونی در تحکیم این نظریه فعالیت داشتند ولی ریاضیدان آلمانی گ. کانتور در این مورد نقش اساسی داشت. کانتور در سن پترزگ (روسیه) متولد شد. خانواده اش در طفولیت به آلمان مهاجرت کرد و در سالهای 1872 الی 1913 استاد دانشگاه هالد در آلمان بود و در این دوران آثار عمیق خود را در نظریه مجموعهها تکمیل کرد.
مهمترین کار کانتور تعریف دقیقی است که او از یک مجموعه بی نهایت داده است.
[ویرایش] منابع
- ظهوری زنگنه، بیژن - گویا، زهرا و ... - جبر و احتمال 2/258 - 0-0055-05-964 ISBN.
-
Enderton, H. B. Elements of Set Theory, 2nd edition, ACADEMIC Press, Inc., 1977. ISBN: 7-238440-12-0