هاینریش بل
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
هاینریش تئودور بُل (۱۹۱۷-۱۹۸۵ میلادی) نویسنده آلمانی و برنده جایزه نوبل سال ۱۹۷۲، آثار خود را «ادبیات خرابههای جنگی» نامید و به انتقاد از فاشیسم شکستخورده آلمان پرداخت، خود بیش از ۶ سال در ارتش هیتلری در کشورهای فرانسه، شوروی، رومانی و مجارستان خدمت کرد و بارها در میدان جنگ مجروح شد.
بعد از پایان جنگ جهانی دوم او همراه گونتر گراس به «گروه ادبی ۴۷»، یعنی جمعی از نویسندگان و منتقدین اجتماعی، پیوست و از مقامات جدید آلمان فدرال خواست که از گذشته فاشیستیشان انتقادکرده واز قربانیان آن رژیم عذرخواهی کنند.از این زمان به بعد هاینریش بل کوشید درآثار ادبی،اجتماعی و انتقادیاش با تکیه به عقاید اومانیستی- مسیحی به انتقاد از فاشیسم بپردازد.
او از موضعی صلحخواهانه با سبکی طنزآمیز به شرح زندگی در دوران فاشیسم و سالهای بعد از پایان جنگ پرداخت. درتمام آثارش او به انتقاد از دورویی مذهبی، مقدسمآبی و فرصتطلبیهای شغلی بعد از شکست نظامی آلمان میپردازد. از جمله دیگر موضوعات رمانهایش، عوارض و عواقب جنگ مانند : بی خانمانی، فقر و سرگردانی، بیکاری و گرسنگی، هستند.
از نظر منتقدین چپگرا، او از موضعی بدبینانه و یاس آمیز به تغییر و تحولات غیردمکراتیک آلمان فدرال در سالهای جنگ سرد میپردازد و راهحلها و قهرمانانش اغلب فردگرایانه، اتفاقی و غیرفعال هستند. آثار او تاکنون در جهان به بیش از ۱۷ زبان خارجی ترجمه شدهاند.
پدر بل دارای یک کارگاه نجاری بود، او در نوجوانی شغل کتابفروشی را آموخت و گرچه از کلیسای کاتولیک خارج شده بود، بعد از مرگ او را در قبرستان کاتولیکها دفن نمودند.
[ویرایش] آثار
- قطار به موقع رسید
- و حتی یک کلمه هم نگفت
- خانهای بیسرپرست
- بیلیارد در ساعت نه و نیم
- عقاید یک دلقک
- عکس دستهجمعی با بانو
- آبروی بربادرفته خانم ک
- آدم، کجا بودی؟
- محاصره احتیاط آمیز
- معشوقه ناشمردنی
- پای گرانبهای من
- چهره غمگین من
- بیلان
- مفقودالاثرها
- خاطرات ایرلند
از جمله داستانهای بلند او : فاصله از لشکر و پایان یک سفر اداری را میتوان نام برد. در کتاب «قطار به موقع رسید» خواننده با عقاید بدبینانه و یاس آمیز او روبرو میشود. مهمترین کتاب او را «عکس دستهجمعی با بانو» میدانند.