Minsk
Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Minsk (hvítrússneska: Мінск /mʲinsk/; rússneska: Минск /miɲsk/) er höfuðborg Hvíta-Rússlands. Íbúafjöldi er áætlaður um 1.780.000. Borgin hýsir meðal annars höfuðstöðvar Samveldis sjálfstæðra ríkja sem er samstarfsvettvangur fyrrum Sovétlýðvelda.
Borgin hefur verið stofnuð af Austur-Slövum á 9. öld og var síðan hluti af Polatsk-furstadæminu undir lok 10. aldar. Árið 1129 var furstadæmið innlimað af Garðaríki en 1146 varð það aftur sjálfstætt. 1242 varð borgin hluti af Stórfurstadæminu Litháen og síðan Pólsk-litháíska samveldinu. Borgin var lögð í rúst í nokkrum meiriháttar styrjöldum á 17. og 18. öld (Pólsk-rússneska stríðið, Norðurlandaófriðurinn mikli) og var að lokum innlimuð af Rússum 1793. Borgin óx hratt á 19. öld og járnbrautin milli Moskvu og Varsjár var lögð um hana 1846. Fyrir Síðari heimsstyrjöldina var íbúafjöldinn kominn í um 300 þúsund. Þjóðverjar náðu borginni á sitt vald skömmu eftir innrásina í Sovétríkin sumarið 1941 og hernámsliðið notaði borgina sem höfuðstöðvar. 1944 náðu Sovétmenn síðan borginni aftur eftir mikla bardaga þar sem meirihluti hennar var lagður í rúst og íbúafjöldinn um 50 þúsund. Eftir stríðið var borgin endurreist með byggingum í sovéskum stíl. 1972 náði íbúafjöldinn einni milljón. 1990 varð borgin höfuðborg hins nýstofnaða Hvíta-Rússlands.
