ვარდების რევოლუცია
ვიკიპედიიდან
"ვარდების რევოლუცია" - 2003 წლის ნოემბერში ქალაქ თბილისში მშვიდობიანი სახალხო გამოსვლები, რასაც მოჰყვა 23 ნოემბერს პრეზიდენტ ედუარდ შევარდნაძის გადადგომა და შემდეგ საქართველოს პოლიტიკური ხელისუფლების ცვლილება.
სექციების სია |
[რედაქტირება] წინაპირობები
საბჭოთა კავშირის დაშლის შემდეგ საქართველო მალე გადაიქცა პოლიტიკურად დანაწევრებულ და ეკონომიკურად ღარიბ ქვეყანად. სამაჩაბლოსა და აფხაზეთში ეთნიკური კონფლიკტების და სამოქალაქო ომის შემდეგ, ედუარდ შევარდნაძის პრეზიდენტობის პირველი წლებიდან ქვეყანამ შედარებით სტაბილურობას მიაღწია, თუმცა არ მოხერხდა ქვეყნის ეკონომიკური მდგომარეობის გაუმჯობესება. შევარდნაძე და მისი ხელისუფლება ასოცირებული გახდა ქვეყანაში ფართედ ფეხმოკიდებულ კორუფციასთან. აფხაზეთის და სამხრეთ ოსეთის გარდა დე ფაქტო დამოუკიდებლობა მოიპოვა აჭარის რეგიონმა ასლან აბაშიძის მეთაურობით. შევარდნაძის სახელისუფლებო გუნდი მიატოვეს და ოპოზიციაში გადავიდნენ რეფორმების მომხრე პოლიტიკოსები, იუსტიციის მინისტრი მიხეილ სააკაშვილი და პარლამენტის თავჯდომარე ზურაბ ჟვანია.
[რედაქტირება] არჩევნები
2003 წლის საპარლამენტო არჩევნების წინ შევარდნაძემ ჩამოაყალიბა სახელისუფლებო ბლოკი "ახალი საქართველოსთვის". რეგიონალური ლიდერი ასლან აბაშიძე სათავეში ედგა პარტია "აღორძინებას". მიხეილ სააკაშვილმა, რომელიც ამ დროისთვის რადიკალურად აკრიტიკებს და კორუმპირებულობაში ადანაშაულებს ხელისუფლებას, ჩამოაყალიბა პოლიტიკური გაერთიანება ნაციონალური მოძრაობა. ზურაბ ჟვანია და ნინო ბურჯანაძე სათავეში ედგნენ "ახალ დემოკრატებს".
არჩევნები გაიმართა 2 ნოემბერს. ოფიციალური შედეგებით ხმების უმრავლესობა მოაგროვეს პრო-სახელისუფებო ბლოკმა და აბაშიძის "აღორძინებამ". არჩევნების შედეგები არ სცნო საერთაშორისო საზოგადოებამ. მიხეილ სააკაშვილმა თავი გამარჯვებულად გამოაცხადა და მოსახლეობას პროტესტისკენ მოუწოდა. ჟვანია და ბურჯანაძე სააკაშვილთან გაერთიანდნენ და ხელისუფლებას არჩევნების ბათილად ცნობის პირობა წაუყენეს.
[რედაქტირება] საპროტესტო გამოსვლები
ოქტომბრის შუა რიცხვებში თბილისში დაიწყო მასიური დემონსტრაციები. დედაქალაქს შეუერთდნენ საქართველოს რეგიონები. პროტესტში მონაწილეობას ღებულობდნენ სხვადასხვა არასამთავრობო ორგანიზაციებიც და ახალგაზრდული მოძრაობა კმარა. გამოსვლებს მხარს უჭერდა პოპულარული ტელევიზია რუსთავი 2.
პარტია "აღორძინებამ" მხარი დაუჭირა შევარდნაძის მთავრობას.
22 ნოემბერს, როდესაც ახალი პარლამენტის გახსნა იყო დაგეგმილი, საპროტესტო აქციაზე ხალხის რაოდენობამ მწვერვალს მიაღწია (ზოგიერთი მონაცემებით 100 000-მდე ადამიანი). ახალი პარლამენტის გახსნითი სხდომისას, პრეზიდენტი შევარდნაძეს სიტყვით გამოსვლისას, სააკაშვილი და მისი მომხრეები პარლამენტს დარბაზში შეიჭრნენ. შედეგად შევარდნაძემ და სხდომის დამსწრეებმა პარლამენტი დატოვეს. პარლამენტის შენობა დემონსტრანტებმა დაიკავეს. სააკაშვილმა შევარდნაძეს პრეზიდენტობიდან გადადგომის ულტიმატუმი წაუყენა.
მხარეებს შორის შუამავლის ფუნქციას ასრულებდა რუსეთის საგარეო საქმეთა მინისტრი იგორ ივანოვი.
23 ნოემბერს შევარდნაძე გადადგა. საქართველოს პრეზიდენტის მოვალეობის შემსრულებელი გახდა საქართველოს პარლამენტის სპიკერი ნინო ბურჯანაძე. ჩამოყალიბდა დროებითი მთავრობა. საქართველოს უმაღლესმა სასამართლომ არჩევნები ბათილად სცნო.
[რედაქტირება] შედეგები
ვარდების რევოლუციის შედეგად საქართველოში შეიცვალა პოლიტიკური ხელისუფლება. 2004 წლის 4 ნოემბერს გამართულ საპარლამენტო არჩევნებში ხმების დიდი უმრავლესობით გაიმარჯვა მიხეილ სააკაშვილმა.
[რედაქტირება] იხილეთ აგრეთვე
- არჩევნები
- რევოლუცია
- სამოქალაქო დაუმორჩილებლობა
- ფერადი რევოლუციები
- საქართველოს პოლიტიკა