Adjektiv
From Wikipedia
Dat Adjektiv (Latien), up düütsch Eigenschaftswort oder Beiwort, up Platt an'n besten Biwoort, is in de Spraakwetenschop de Woortaart, de utdrücken deit, wie dat genau bekeken mit een Ding oder een Saak, een Vörgang oder een Tostand utsütt. Dat Adjektiv gifft an, vun wat vun Aart een Ding oder Saak is un wie een Vörgang vör sik geiht. Dat Adjektiv hangt also jümmers mit een Substantiv oder mit een Pronomen tohopen.
Adjektiven könnt deklineert weern un höört to de Grupp vun de Nomens mit hento. In de düütsche un in de plattdüütsche Spraak weert Adjektiven lütt schreven.
Bispelen:
- groot
- lütt
- schöön
- geel
- blau
- liesen
- stark
- fix
- vermuxt
Een Adjektiv kann in de Syntax up twee verscheden Aarten vörkamen:
- as Attribut (Bifögsel to een Substantiv): Se hett blaue Augen harrt.
- as Prädikat (tohopen mit de Hölpswöör ween, weeren, blieben un een paar annere: He weer neeschierig. He bleev jümmerweg fründlich
Kiek ok nah bi Plattdüütsche Grammatik.
