Buik- en borstademhaling
Van Wikipedia
Buikademhaling is het vergroten van het borstholtevolume door het naar beneden trekken van het middenrif richting buik. Wanneer je de spieren van het middenrif samentrekt, wordt de middelrifkoepel platter. Dit betekent dat de ruimte voor de longen groter wordt, dat er dus lucht naar binnen gezogen wordt. Omdat er nu minder ruimte over is voor de organen van de buik, worden deze voorwaarts geduwd. (Men ziet de buik uitzetten bij het inademen.) Vandaar: buikademhaling.
Door de elasticiteit van de buikwand, en door het samentrekken van de buikspieren, worden de organen van de buik terug, en weer omhoog geduwd. Daardoor worden de longen kleiner, je ademt uit.
De buikademhaling is de minst vermoeiende, optimale manier om rustig te ademen.
In slapende toestand heeft de mens de natuurlijke neiging buikademhaling toe te passen: men is dan het meest ontspannen.
Bij geestelijke en lichamelijke (in)spanning is er vaak sprake van een toenemende borstademhaling.
Bij borstademhaling zijn het vooral de tussenribspieren die trachten, door de ribben die normaal wat naar beneden hangen, omhoog te tillen, de thoraxwand uit te zetten en zo het volume van de borstholte te vergroten: De ribben draaien ten opzichte van de wervelkolom en komen naar voren. De borstholte wordt groter en er wordt lucht naar binnen gezogen. Bij de uitademing zakken de ribben door hun gewicht naar beneden, alleen wanneer men heel diep uitademt, gebeurt het met de tussenribspieren.
Bij borstademhaling ziet men vooral de borstkas voorwaarts en omhoog bewegen. Deze ademhaling kost meer energie en ziet men ook vaak terug bij hyperventilatie, maar ook bij benauwdheid (astma, longontsteking, hartfalen). Wordt men zeer benauwd, dan gaan ook de hulpademhalingsspieren meedoen: de spieren in de hals die naar de eerste rib en het sleutelbeen lopen, en deze mensen zitten rechtop en steunen vaak op de handen.
Bij bijvoorbeeld intensieve sportbeoefening zal er een combinatie zijn van buik- en borstademhaling om zo het grootste longvolume te krijgen.
Buikademhaling is een ademhalingstechniek die men zich kan aanleren en bewust kan toepassen.
Een veelgebruikte toepassing is bijvoorbeeld bij zang en muziek. Hier wordt het ademsteun genoemd.
In de psychotherapie ervaart men dat het een kalmerend effect heeft op een patiënt.
Bij sommige alternatieve geneeswijzen (Chi Kung, Tai Chi, Yoga) is buikademhaling essentieel.
