Duizendjarig rijk
Van Wikipedia
Het Duizendjarig (vredes)rijk berust op een bepaalde uitleg van de Openbaring van Johannes, een Nieuw-Testamentisch Bijbelboek. Volgens deze opvatting zal Jezus Christus na zijn terugkeer op aarde en nadat hij definitief heeft afgerekend met de antichrist en de valse profeet en voorlopig met de satan, op aarde een wereldwijd vrederijk stichten dat duizend jaar zal duren.
Men noemt het geloof in en de verwachting van een letterlijk duizendjarig rijk ook wel het chiliasme, naar het Grieks-Latijnse woord "chilias" (afgeleid van Grieks "chilioi" = 1000). Een ander woord hiervoor is millenniarisme, dat is afgeleid van het Latijnse woord "mille", dat eveneens duizend betekent.
Inhoud |
[bewerk] De wereld tijdens het Duizendjarig rijk
Men gelooft dat de bevolking van de aarde gevormd zal worden door degenen die de zware godsoordelen en oorlogen hebben overleefd die op het eind van het regime van de antichrist de mensheid hebben gedecimeerd. Ook meent men dat tijdens dit Duizendjarig rijk alle profetieën in vervulling gaan die in het Oude Testament aan Israël zijn gegeven, zoals bijvoorbeeld die uit Jesaja hoofdstuk 2 waarin staat dat het oorlogstuig zal worden omgevormd tot landbouwgereedschap. Israël zal aan het hoofd van alle volken en landen staan en deze volken zullen jaarlijks opgaan naar de opnieuw opgebouwde Tempel van Jeruzalem om daar eer te bewijzen aan Messias Jezus die als de beloofde Grote Koning uit het Huis van David over Israël en over de hele aarde heersen zal; voorts zullen delegaties van alle volken jaarlijks het Loofhuttenfeest in Israël meevieren.
De christelijke gemeente, die vlak voor de eindtijd weggenomen werd van de aarde door Christus zal ondertussen in het Nieuwe Jeruzalem wonen dat zichtbaar boven de aarde zal zijn.
De vrede die er tijdens die periode op aarde zal heersen is niet compleet, de zonde zal er nog zijn zij het zonder stimulerende aanwezigheid van de satan en zijn demonische engelen. Er staat ook geschreven dat de Messias met een 'ijzeren staf' zal heersen dwz. er is dwang nodig om sommigen in het gareel te houden. Tevens is er rechtspraak nodig, dus er worden nog overtredingen geconstateerd van de vredestoestand. En de dood is er ook nog steeds hoewel men pas over het algemeen op 'zeer hoge leeftijd' overlijdt. Dat het dus om een uitwendige vrede gaat die niet bij iedereen inwendig is zal blijken als tegen het einde van het Duizendjarig rijk de satan zal worden losgelaten uit zijn gevangenschap om vervolgens te trachten de mensheid te verleiden zich tegen Jezus Christus' Koningschap te verzetten. Een deel van de mensheid zal hem hierin volgen maar deze opstand zal teneer worden geslagen en met de satan wordt definitief afgerekend. Hierna geeft Jezus als God de Zoon alle macht die hij uitoefende terug aan God de Vader. Het Duizendjarig rijk is dan afgelopen en gaat over in het Laatste Oordeel (ook wel de 'Jongste Dag' genoemd) waar over de nog levenden en de verrezen doden door God zal worden beslist. Vervolgens komt er een nieuwe hemel en aarde waar zonde, ziekte en dood niet meer bestaan en waar diegenen die dat waardig zijn geacht daar altijd in de nabijheid van God mogen verblijven. Het Nieuwe Jeruzalem zal dan 'nederdalen' op de nieuwe aarde.
Niet alle christenen leggen de bijbel op deze manier uit, er zijn verschillende stromingen.
[bewerk] Waarom gelooft men in een Duizendjarig rijk?
Volgens de vaak aangenomen "traditioneel" zijnde uitlegging van de bijbel wil God met het Duizendjarige rijk aantonen dat ook al is de wereld volmaakt ingericht en onder heerschappij van Jezus , dat als het hart van de mens (zijn diepste innerlijke beweegredenen) niet vrijwillig God wil volgen dat er dan nog steeds geen volmaakte (dwz vrijwillige en dus ook innerlijke) ware vrede is. Hiermee ontkennen traditionele christenen dan ook de pogingen van de mens door de geschiedenis heen om een 'universele heilstaat' zonder God op te richten.
Alle christenen hebben een overtuiging aangaande het Duizendjarig rijk. In de 17de eeuw werd door orthodoxe christenen "evangelicals" vaak het postmillenialisme gelooft. Ook zijn er mede dankzij Augustinus (5de eeuw na Chr.) vele christenen door de eeuwen heen geweest die het a-millenniumnisme aanhingen. Ook deze groepen geloven in het duizendjarig rijk, alleen geloven zij dat dit "figuurlijk", of "profetisch" is bedoeld, voor een periode is van "volwassenheid." Aangezien "1000" het getal voor "volwassenheid" is.
De a-millenniumnisten geloven dat deze periode zowel de regering van Christus als satan naast elkaar bestaan, en beide tot volwassenheid komen. De post-milleniumnisten geloven dat de regering van Christus en de zijnen door middel van zijn kerk en verkondiging van het evangelie tot volwassenheid zullen komen. Zij beide geloven in tegenstelling met het chilliacisme dat het "duizendjarige" rijk nu is.
Er wordt vaak beweerd dat alleen het chilliacisme een orthodoxe uitleg zou zijn. Dit is alleen niet gebaseerd op de kerkgeschiedenis. Aangezien kerkvaders als "Augustinus" door iedereen als orthodox worden beschouwd, maar juist hij geen chilliacist was.
[bewerk] Het Duizendjarig rijk in de geschiedenis
Speculaties over het hoe en wat van een Duizendjarig rijk hebben er tijdens de geschiedenis van het christendom altijd bestaan. In de geschiedenis van het christendom zijn verscheidene periodes geweest van een sterke verwachting van het naderende Duizendjarige rijk en meestal speelde dan ook het geloof in het einde der tijden en het laatste oordeel een rol hierbij. De eerste christenen, die te lijden hadden onder soms zware vervolgingen door de Romeinse overheid, hadden een sterke eindtijdverwachting. In de brieven van de apostelen komt dit soms sterk naar voren zoals de uitspraak van Paulus: De tijd is nabij. Maar de 'wederkomst' bleef uit, de vervolging verminderde en door keizer Constantijn werd zelfs het Christendom erkend en toegestaan. Door sommige theologen werd toen de stelling geponeerd dat met de geboorte van Christus het Duizendjarige rijk al aangevangen was en rond het jaar 1000 zou eindigen. Naarmate dit jaar naderde begonnen steeds meer mensen zich onrustig te voelen en vlak daarvoor sloeg zelfs een massale golf van angst voor het einde der tijden toe onder de Europeanen: men geloofde dat nu het laatste oordeel aanstaande was. De kerk profiteerde enorm hiervan doordat veel rijke 'schuldbewuste zondaars' hun bezittingen nog snel bij testament overmaakten aan de kerk. Tijdens de roerige en vaak bloederige beginperiode van de reformatie ontstonden ook veel kleine en grote bewegingen met een sterke verwachting van het naderende einde der tijden. Mede vanwege alle misstanden en excessen die hieruit voortvloeiden (zie sekte) alsook allerlei 'wilde' speculaties staat het geloof in een letterlijke eindtijd bij veel grote kerkelijke denominaties niet meer prominent op de voorgrond. Bij het naderen van het jaar 2000 was er echter weer een stijgende eindtijd-verwachting bij vooral evangelisch georiënteerde christenen merkbaar, een verwachting die zich overigens ook na het jaar 2000 heeft voortgezet. Het geloof aan een letterlijk Duizendjarig rijk na de terugkomst van Jezus Christus leeft nu nog het sterkst bij evangelische en fundamentalistische christenen en groeperingen als de Jehova's getuigen.
[bewerk] Literatuur
Daarvoor wordt verwezen naar wat onder het gelijknamige kopje staat geschreven bij het artikel over de antichrist. Een klassiek werk over millenniaristische bewegingen is:
- The pursuit of the Millennium van Norman Cohn (eerst gepubliceerd door Secker & Warburg Ltd, 1957)
Andere werken:
- Georges Duby, het jaar duizend (1980)
- Ton van Doorn, Apocalyps toen! (1997)
- John Bunyan, de Antichrist en zijn val, en het doden van de getuigen(2002)
Verder alle standaardwerken over de middeleeuwen, in het bijzonder:
- Schnürer, Kirche und Kultur im Mittelalter.
- Le Goff, De cultuur van middeleeuws Europa.
- Bejzcy, Een kennismaking met de middeleeuwse wereld.
[bewerk] Films
- End of Days (1999) met Arnold Schwarzenegger in de hoofdrol.
