Enceladus (maan)
Van Wikipedia
| Enceladus | |
|---|---|
 |
|
| Ontdekking | |
| Ontdekt door | William Herschel |
| Ontdekt in | 1789 |
| Baankarakteristieken | |
| Straal (gemiddeld) | 238.020 km |
| Omlooptijd | 32h 53m 07s |
| Excentriciteit | |
| Glooiingshoek | |
| Natuurkundige kenmerken | |
| Gemiddelde diameter | 499 km |
| Oppervlakte | |
| Massa | 7×1019 kg |
| Gemiddelde dichtheid | 1,3 g/cm3 |
| Zwaartekracht aan oppervlak | 0,079m/s2 |
| Hoek rotatieas | |
| Omwentelingstijd | 32h 53m 07s |
| Weerkaatsingsvermogen | ~ 0,9 |
| Temperatuur aan oppervlak | |
| Atmosfeerkarakteristieken | |
| Luchtdruk | 0 kPa |
| Samenstelling | |
Enceladus (en-sel'-ə-dəs, IPA [/ɛnˈsɛl ə dəs/]?, Grieks Εγκέλαδος) is qua grootte de 6e maan van Saturnus. De maan is in 1789 ontdekt door William Herschel. Enceladus is in de Griekse mythologie een van de Giganten die werd verslagen en begraven onder de Etna door Athena. De erupties van de vulkaan zouden worden veroorzaakt door de bewegingen van de begraven giganten.
Het oppervlak van Enceladus reflecteert bijna alle zonlicht, Enceladus heeft de grootste albedo in ons zonnestelsel (> 0.9). Daardoor bedraagt de temperatuur er -201 graden Celsius. In 2005 werden een soort geisers ontdekt die waterdamp uitspuwen tot een hoogte van bijna 500 kilometer.
Op 9 maart 2006 hebben wetenschappers in het tijdschrift "Science" bevestigd dat de kunstmaan Cassini de aanwezigheid van vloeibaar water heeft aangetoond.
[bewerk] Verkenning van Enceladus
De eerste beelden uit de ruimte van Enceladus werden genomen door ruimteschip Voyager 2. Terwijl Voyager 1 slechts van een afstand Enceladus kon observeren in december 1980, had Voyager 2 in augustus 1981 de mogelijkheid beelden te maken van Enceladus met een veel hogere resolutie dan Voyager 1, waarbij het jonge oppervlak van Enceladus onthuld kon worden.
Voordat een gedetailleerde verkenning van Enceladus kon worden gedaan moest men wachten totdat ruimtevaartuig Cassini zou arriveren op 30 juni 2004, toen het ruimtevaartuig in de baan van Saturnus was. Kijkend naar de resultaten van de afbeeldingen van Voyager 2, wordt de maan Enceladus als prioriteit gezien door de planners van de Cassini-missie, en ook worden talrijke "gemikte" naderingen van zeer dichtbij gepland, zo'n 175 km tot het oppervlak, en tevens ook enkele "niet-gemikte naderingen", zo'n 100.000 km tot het oppervlak. De naderingen en datum zijn in de tabel genoteerd.
Tot nu toe zijn er 3 naderingen ondernomen tot Enceladus, met opvallende resultaten met betrekking tot het oppervlak van Enceladus en de ontdekking van het waterdamp uitend gebied in het geologisch actieve zuid-polaire gebied.
[bewerk] Zie ook
| Geplande naderingen van Enceladus met Cassini | |
|---|---|
| Datum | Afstand (km) |
| 17 februari, 2005 | 1264 |
| 9 maart, 2005 | 500 |
| 29 maart, 2005 | 64.000 |
| 21 mei, 2005 | 93.000 |
| 14 juli, 2005 | 175 |
| 12 oktober, 2005 | 49.000 |
| 24 december, 2005 | 94.000 |
| 17 januari, 2006 | 146.000 |
| 9 september, 2006 | 40.000 |
| 9 november, 2006 | 94.000 |
| 28 juni, 2007 | 91.000 |
| 30 september, 2007 | 83.000 |
| 12 maart, 2008 | 995 |
| 30 juni, 2008 | 90.000 |
[bewerk] Externe links
 |
Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen kunt u vinden op de pagina Enceladus op Wikimedia Commons. |
| {{{afb_links}}} | Manen van Saturnus | {{{afb_rechts}}} | {{{afb_groot}}} |
|---|---|---|---|
|
Albiorix - Atlas - Calypso - Daphnis - Dione - Enceladus - Epimetheus - Erriapo - Helene - Hyperion - Iapetus - Ijiraq - Janus - Kiviuq - Methone - Mimas - Mundilfari - Narvi - Paaliaq - Pallene - Pan - Pandora - Phoebe - Polydeuces - Prometheus - Rhea - S/2004 S4 - S/2004 S13 - S/2004 S14 - S/2004 S15 - S/2004 S16 - S/2004 S17 - S/2004 S18 - Siarnaq - Skathi - Suttungr - Tarvos - Telesto - Tethys - Thrymr - Titan - Ymir |
-->
