Francis Galton
Van Wikipedia
Sir Francis Galton (Sparbrook (Birmingham), 16 februari 1822 – Haslemere (Surrey), 17 januari 1911) was een Brits statisticus, antropoloog, ontdekkingsreiziger en grondlegger van de moderne eugenetica. Daarnaast bestudeerde hij de menselijke geest en het brein en was hij de grondlegger van de psychometrie.
Galton was een telg van de familie Darwin-Wedgwood. Hij was een halve neef van de dertien jaar oudere Charles Darwin; zijn moeder en Darwin's vader waren stiefbroer en -zus, beide kinderen van Erasmus Darwin. Galton's vader was Samuel Tertius Galton, die weer de zoon was van Samuel "John" Galton. Op jonge leeftijd kreeg Galton van Darwin het advies dat hij "de wiskunde ter hand moest nemen gelijk een huis dat in brand staat" en hij werd sterk beïnvloed door Darwin's theorieën over natuurlijke selectie toen die gepubliceerd werden.
Galtons onderzoek van de geest omvatte onder meer uitvoerige beschrijvingen van de eigen uitleg van zijn proefpersonen over of en hoe hun geest omging met zaken als geestesbeelden.
Door Galtons werk Hereditary Genius uit 1869 werd de historiometrie zeer populair. Dit werk was ook het begin van Galtons gedachtenvorming aangaande eugenetica en erfelijkheid. Aan de statistiek voegde Galton in de jaren 1870 en 80 de eerste beschrijving en uitleg toe van het bekende fenomeen van regressie richting het gemiddelde. Na het bestuderen van de bovenarm en metingen van lichaamslengte introduceerde Galton in 1888 de correlatie. Zijn statistische onderzoek naar de waarschijnlijkheid van het uitsterven van familienamen leidde tot het concept van Galton-Watson stochastische processen.
De methode om criminelen te herkennen aan hun vingerafdruk was in de jaren 1860 ingevoerd door William Herschel, een ambtenaar in India. De toepassing ervan binnen het sporenonderzoek is echter van Dr. Henry Faulds en stamt uit 1880. Galton beschreef de techniek in een artikel voor de Royal Institution in 1888 en in drie boeken (uit 1892, 1893 en 1895). Hiermee veroorzaakte hij onbedoeld een rel tussen Herschel en Faulds die tot 1917 voortduurde. Naar aanleiding van de methode beschreef Galton een aantal vaste patronen in vingerafdrukken en bedacht hij een systeem van classificatie, dat nu nog gebruikt wordt. Hij gaf ook een schatting van de kans dat twee personen dezelfde vingerafdruk hebben en bestudeerde de overerfbaarheid en de raciale verschillen in vingerafdrukken.
Galton was uitvinder van de Quincunx, die ook het Bord van Galton genoemd wordt. Hij ontwierp dit apparaat ter illustratie van de standaarddeviatie en de normale verdeling. Hij vond ook de enquete uit, de regressie analyse, de composiet fotografie en tweelingstudies. Zijn statistische erfgenaam Karl Pearson schreef na Galtons dood een biografie van hem in drie delen.
Galton ontwikkelde ook theorieën aangaande de reikwijdte van geluid en het gehoor.
Galton was een Fellow van de Royal Society en werd in 1909 geridderd.
 |
Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen kunt u vinden op de pagina Francis Galton op Wikimedia Commons. |
| Bronnen en referenties: |
|
