Gemeenschappelijk Buitenlands en Veiligheidsbeleid
Van Wikipedia
| Europese Unie |
 Dit artikel maakt deel uit van de serie: |
|
|
|
|
|
Onder de tweede pijler van de Europese Unie valt de samenwerking in het Gemeenschappelijk Buitenlands en Veiligheidsbeleid (GBVB). Het gaat hier om het buitenlands en defensiebeleid van de EU ten opzichte van de buitenwereld. Het handelsbeleid tegenover niet-EU-landen vloeit voort uit het feit dat de EU een gemeenschappelijke markt heeft, en behoort dus tot de eerste pijler. De tweede pijler werd opgericht met het Verdrag van Maastricht (1992), en werd verder verfijnd in het Verdrag van Amsterdam (1997). Het verdrag verving de voorheen bestaande Europese politieke samenwerking (EPS).
Inhoud |
[bewerk] Werking
De Europese Commissie en de EU-lidstaten hebben beide het recht van initiatief in de tweede pijler. Voor besluiten over gemeenschappelijke strategieën is unanimiteit in de Raad van ministers vereist. Bij meer uitvoeringsgeoriënteerde besluiten is een gekwalificeerde meerderheid in de Raad nodig. Lidstaten kunnen zich ook onthouden van stemming ('constructieve onthouding').
Als een belangrijk nationaal belang in het geding is kunnen lidstaten verhinderen dat tot besluitvorming met een gekwalificeerde meerderheid wordt overgegaan. Met gekwalificeerde meerderheid kan dan besloten worden de zaak aan de Europese Raad voor te leggen. In de Europese Raad is vervolgens unanimiteit nodig.
Het Europees Parlement heeft nauwelijks een rol in de formele besluitvorming in de tweede pijler. Wel moet de voorzitter van de Raad het EP raadplegen over de belangrijkste aspecten van het GBVB en erop toezien dat de opvattingen van het EP naar behoren in aanmerking worden genomen. Het Europees Hof van Justitie heeft in het geheel geen rol in de tweede pijler.
De coördinatie van de tweede pijler is in handen van de Hoge Vertegenwoordiger voor het GBVB. Op dit moment is dat de Spanjaard Javier Solana. Het GBVB komt hoofdzakelijk tot uiting in het geven van verklaringen over bijvoorbeeld mensenrechtensituaties en verkiezingsprocessen. De laatste jaren krijgt het beleid ten aanzien van defensiemissies steeds meer handen en voeten.
In de Europese Grondwet was een fusie van de functie van Hoge Commissaris voor het GBVB en de functie van Europees Commissaris voor Externe Relaties voorzien. Deze Minister van Buitenlandse Zaken van de Europese Unie zou tevens vicevoorzitter van de Europese Commissie en voorzitter van de Raad van Ministers van Buitenlandse Zaken zijn. Na het verwerpen van de grondwet in Nederland en Frankrijk is de toekomst van deze functie onzeker.
[bewerk] Zie ook
- Pijlerstructuur van de Europese Unie
- Politiële en Justitiële Samenwerking in Strafzaken
- Javier Solana, de huidige Hoge Vertegenwoordiger.
[bewerk] Tijdlijn
| Europese Unie – verdragen, geschiedenis | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1952 | 1958 | 1967 | 1993 | 1999 | 2003 | ? |
| E U R O P E S E U N I E ( E U ) | ||||||
| Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal (EGKS) | ||||||
| Europese Economische Gemeenschap (EEG) |
Europese Gemeenschap (EG) | |||||
| Euratom (Europese Atoomenergie Gemeenschap) | ||||||
| Drie Europese Gemeenschappen: EGKS, EEG en Euratom | Justitie & Binnenlandse Zaken |
|||||
| Politiële & Justitiële Samenwerking in Strafzaken (PJSS) | ||||||
| Gemeenschappelijk Buitenlands en Veiligheidsbeleid (GBVB) | ||||||
| Verdrag van Parijs |
Verdragen van Rome |
Fusieverdrag | Verdrag van Maastricht |
Verdrag van Amsterdam |
Verdrag van Nice |
Europese Grondwet |
| "DRIE PIJLERS" - Europese Gemeenschappen (EGKS, EG, Euratom), Gemeenschappelijk Buitenlands- en Veiligheidsbeleid (GBVB), Justitie en Binnenlandse Zaken | ||||||
[bewerk] Externe links
- Gemeenschappelijk Buitenlands en Veiligheidsbeleid (GBVB)
- Activiteiten
- EUFPC European Foreign Policy Council
- Een gids
| Bronnen en referenties: |
|
De informatie op deze pagina, of een eerdere versie daarvan, is geheel of gedeeltelijk afkomstig van www.parlement.com. |
