Historisme (architectuur)
Van Wikipedia
Historisme is een stroming in de beeldende kunst, die ontstond in de 19e eeuw. De naam van de stroming duidt op het retrospectieve karakter van de architectuur in de 19e eeuw, er wordt veel teruggeblikt op het verleden en decoraties worden ontleend aan diverse vroegere stijlperioden. Vanwege het selectieve karakter van de stijl wordt ze ook wel de eclectische stijl genoemd.
Aanvankelijk werd er door architectuurhistorici veel kritiek geleverd op met name de architectuur uit de tweede helft van de 19e eeuw, het was onoorspronkelijk en er bestond geen scheppend vermogen. Inmiddels (begin 21e eeuw) wordt het gezien als een reactie op de ingrijpende veranderingen en ontwikkelingen van de 19e eeuw.
In de 19e eeuw bestond er geen dominante, allesomvattende stijl. Toch was men op zoek naar een stijl die eigentijds was. Door de bloei van de wetenschap en de kunstgeschiedenis ontstond er een stimulans om oude stijlen te doen herleven, men kon kiezen uit de complete architectonische erfenis.
In de steden ontstond door deze lukrake stukjes geschiedenis een stijlpluralisme, er waren allerlei gebouwen in verschillende stijlen die door elkaar stonden, er werd echter nooit binnen een gebouw afgeweken van een bepaalde stijl.
[bewerk] Motieven om oude bouwstijlen toe te passen
- Uiting van nationale gevoelens
- Uitdragen van politieke ideeën en politiek programma
- Weerspiegeling van de wens om utopieën te verwezenlijken
- Bevestiging van status
[bewerk] Belangrijke gebouwen binnen het Historisme
- Strawberry Hill van Horace Walpole (Londen, 1770)
- Königsplatz van von Klenze (München, 1830)
- Houses of Parliament van Sir Charles Barry (Londen, 1840-1870)
- Opera van Charles Garnier (Parijs, 1870)
- Opera van Gottfried Semper (Dresden, 1880)
