Ivan Pavlov
Van Wikipedia
Ivan Petrovitsj Pavlov (Rjazan, 14 september 1849 - Leningrad, 27 februari 1936) was een Russisch fysioloog. Naar hem is de Pavlovreactie genoemd.
In 1904 ontving hij de Nobelprijs voor de Fysiologie of Geneeskunde. Deze Nobelprijs kreeg hij niet voor de zo beroemd geworden onderzoekingen aan de conditionering (de Pavlovreactie), maar door onderzoek aan de spijsvertering. Als onderdeel van dit onderzoek wilde hij de speekselproductie van honden bij de toediening van verschillende soorten voedsel meten. Hierbij stuitte hij echter op het verschijnsel dat de honden al speeksel gingen produceren nog voor hij het voedsel had gegeven, en zelfs als hij zonder voedsel deed alsof hij ze ging voeren.
Pavlov onderzocht dit verschijnsel verder, door bijvoorbeeld 5 seconden voor het voeren een bel te laten rinkelen. Na een aantal keren bleken de honden inderdaad bij het rinkelen van een bel al speeksel af te scheiden. Dit heet nu de geconditioneerde reflex, en het door Pavlov ontdekte verschijnsel heet klassieke conditionering: als een prikkel A (de bel) herhaaldelijk voorafgaat aan prikkel B (het voeren) dat een bepaald gedrag (speekselproductie) oplevert, dan zal op den duur prikkel A reeds dat gedrag opleveren, ook zonder prikkel B. Om het verschijnsel van de geconditioneerde reflex uitvoeriger te bestuderen voerden Pavlov en zijn studenten veel uitgebreide, systematische experimenten uit.
Conditionerende processen als deze zouden volgens sommige behavioristische psychologen de basis vormen van alle menselijke en dierlijke leerprocessen. Met deze gedachte stond men midden in de geest van de tijd, waarin uitvloeiselen van het darwinisme en het wetenschappelijk materialisme de vorming van een mechanisch wereldbeeld in navolging van Descartes bevorderden.
Ook Pavlovs Russische collega's Ivan Setsjenov en Vladimir Bechterew waren 'reflexologen'. In feite was Setsjenov de eerste Russische psycholoog die experimenteerde met reflexen, maar Pavlov werd veel bekender dan hij.
[bewerk] Externe link
- Ivan Pavlov op Psychologie online
| Winnaars van de Nobelprijs voor de Fysiologie of Geneeskunde (1901-1925) |
|
1901: Behring | 1902: Ross | 1903: Finsen | 1904: Pavlov | 1905: Koch | 1906: Golgi, Ramón y Cajal | 1907: Laveran | 1908: Mechnikov, Ehrlich | 1909: Kocher | 1910: Kossel | 1911: Gullstrand | 1912: Carrel | 1913: Bárány | 1919: Bordet | 1920: Krogh | 1922: Hill, Meyerhof | 1923: Banting, Macleod | 1924: Einthoven |
