Konrad Zuse
Van Wikipedia
Konrad Zuse (Berlijn, 22 juni 1910 – Hunfeld (bij Fulda) 18 december 1995) was een Duitse computerpionier die de eerste computers ter wereld bouwde. Zijn Z4-computer was na de oorlog geruime tijd de enige computer op het vasteland van Europa. Toch kreeg Zuse lange tijd niet de eer die hem toekomt.
Inhoud |
[bewerk] Biografie
Zuse studeerde in Berlijn vanaf 1927 werktuigbouwkunde, en haalde zijn diploma in 1935. Na zijn studie werkte hij bij Henschel Flugzeugwerke, alwaar hij als ingenieur veel vergelijkingen moest oplossen, dit vond hij naar eigen zeggen ontzettend saai. Na een jaar stopte hij bij Henschel om aan zijn eigen rekenmachine te werken. In 1938 voltooide Zuse de Z1, de eerste programmeerbare rekenmachine ter wereld. Deze werkte nog geheel mechanisch, maar wel binair.
In 1939 volgde de Z2, een proefmodel dat bestond uit het mechanische geheugen van de Z1, een kaartlezer, en een uit tweehonderd relais opgebouwde processor. Op 5 december 1941 was de Z3, de eerste volledig elektromagnetische computer ter wereld, een feit.
Konrad Zuse lag hiermee ruim drie jaar voor op de geallieerden. Van de Z3 zou later bewezen worden dat deze Turing-volledig was, wat dit apparaat zou kwalificeren voor het predicaat "eerste computer" (dit is controversieel). Overigens hadden de Z1 en de Z3 logisch gezien in grote lijnen hetzelfde ontwerp, de Z1 heeft echter door precisieproblemen nooit betrouwbaar gewerkt.
In 1944 gingen de Z1 en de Z3 bij geallieerde bombardementen verloren. De bouw van de Z4, een 32-bits computer opgebouwd uit relais, werd in een kelder voortgezet.
Zuse trouwde in januari 1945 met een van zijn medewerksters, en aan het eind van de Tweede Wereldoorlog kwamen het gezin en de Z4 in het zuiden van Beieren terecht.
[bewerk] Na de oorlog
Na de capitulatie van Duitsland hield Zuse zijn gezin in leven door berglandschapjes met gemzen te schilderen voor soldaten van de Amerikaanse bezettingsmacht. Intussen ontwikkelde hij een hogere programmeertaal die hij Plankalkül noemde.
In 1949 werd Zuse met zijn Z4 voor vijf jaar gehuurd door het Instituut voor Toegepaste Wiskunde in Zürich. De Z4 was toen de enige werkende computer op het vasteland van Europa. Hij werd onder meer gebruikt bij het ontwerpen van stuwdammen. Zijn Z4 is de eerste computer die ooit verkocht is (aan de ETH Zürich).
Van het Zwitserse geld kon Zuse zijn bedrijf heroprichten. Zuse begon met seriebouw van zijn computers. Zuse KG leverde onder meer aan Leitz. In de jaren zestig werd het bedrijf overgenomen door Siemens.
Zuse heeft zich na het verkopen van zijn bedrijf in 1964 met name toegelegd op schilderen.
[bewerk] Erkenning
Zuse kreeg vanaf het midden van de jaren zestig tientallen Duitse onderscheidingen, en de universiteit van Reykjavik verleende hem in 1986 een eredoctoraat. Hetzelfde deed de universiteit van Siena in 1992. Verder kwamen er wat eerbewijzen uit de toenmalige Duitse Democratische Republiek.
De rest van de wereld zweeg Zuse grotendeels dood. De computer werd beschouwd als een Amerikaanse uitvinding, een Engelse desnoods, maar zeker niet als de uitvinding van een Duitser. In veel standaardwerken werd Zuse slechts terloops genoemd. Pas tegen het einde van zijn leven kwam daar verandering in.
In 1998 bewees Raul Rojas, die ook met Zuse zelf verantwoordelijk was voor het reproduceren van de Z1, dat de Z3 Turing compleet was; dit heeft ook in hoge mate bijgedragen aan de groeiende erkenning. De replica van de Z1 staat in het Duits techniekmuseum in Berlijn.
Zuse overleed op 85-jarige leeftijd.
[bewerk] Externe links (Engelstalig)
- The Life and Work of Konrad Zuse, by Prof. Horst Zuse
- MacTutor biography
- Konrad Zuse Internet Archive
- Konrad Zuse
- Konrad Zuse, inventor of first working programmable computer
- Zuse's thesis of digital physics and the computable universe
[bewerk] Bronnen
- Zuse, Konrad (1993). Der Computer – Mein Lebenswerk. Springer. ISBN 3-540-56292-3.)
- Zuse, Konrad (1993). The Computer – My Life. Berlin/Heidelberg: Springer-Verlag. ISBN 0387564535. (translated from the original German edition (1984).
