Mest
Van Wikipedia
Mest bestaat over het algemeen uit min of meer verteerde dierlijke uitwerpselen al of niet vermengd met stro. Het heeft als doel de bodem vruchtbaarder te maken. Andere vormen zijn compost (de vergane resten van planten) of kunstmest.
Vloeibare mest wordt drijfmest, gier, of aalt genoemd. Het land voorzien van vloeibare mest, heet gieren.
Vaste mest wordt stalmest genoemd. Belangrijk is de vertering van verse mest om het goed bruikbaar te maken als meststof. Bij de vertering van verse mest wordt het gehalte aan koolstof lager en stijgt het relatieve gehalte aan stikstof, waardoor de bemestingswaarde toeneemt. "Lange mest wordt korte mest"; de vezelachtige koolstofhoudende bestanddelen verteren. De vertering van mest gebeurt onder invloed van bacteriën, waarbij warmte vrijkomt. Dit proces van omzetting duurt bij normale opslag ruim een jaar. Het eindproduct heet "vaste mest" of "ruige mest".
Stapelbare mest is stalmest en kippenmest.
Het gebruik van mest is in Nederland geregeld via mestwetgeving. Het doel hiervan is vooral om overbemesting te voorkomen.
Verse paardenmest wordt gebruikt bij de teelt van champignons en kan ook goed gebruikt worden voor het maken van een broeibak.
Chemisch gezien is mest een mengsel van water, mineralen, en organische stof. Belangrijke elementen in mest zijn stikstof, kalium, fosfor en magnesium. Daarnaast komen de sporen-elementen ijzer, zink, koper, molybdeen, borium en kobalt in meer of mindere mate voor.
[bewerk] Zie ook
[bewerk] Externe links
- Waterkwaliteit en waterbodem in Vlaanderen (Kaartensysteem met waterkwaliteit ikv het Mest Actieplan)
