Rivierkruiskruid
Van Wikipedia
Rivierkruiskruid | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
bloemhoofdje met 6-8 lintbloemen |
|||||||||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||
Soort | |||||||||||||||||
Senecio fluviatilis Wallr |
Rivierkruiskruid (Senecio fluviatilis) is een 90-150 cm hoge, overblijvende kruidachtige plant in de Composietenfamilie. De botanische soortnaam fluviatilis is afgeleid van het Latijnse woord voor stroom of rivier; de Nederlandse naam komt dus overeen met de botanische naam. Een synoniem is Senecio sarracenicus.
In het Engels heet ze "broad-leaved ragwort", in het Duits "Flussgreiskraut", en in het Frans wordt de plant "Séneçon des saussaies" genoemd.
Inhoud |
[bewerk] Beschrijving
De rechtopgaande stengel groeit op een wortelstok met lange uitlopers en is alleen boven het midden vertakt.
De elliptische tot eirond-lancetvormige bladeren zijn niet gelobd of ingesneden, maar wel getand. De tanden van de bladrand hebben ongelijke zijden en wijzen naar de bladpunt. De bovenste bladen zijn zittend. Aan de onderzijde zijn de bladeren groen, niet grijsviltig.
De bloemhoofdjes hebben 6 tot 8 lintbloemen en bloeien in augustus en september. Ze buitenomwindselbladen hebben geen vliezige rand.[1][2]
[bewerk] Verspreiding
De plant groeit op zonnige tot licht beschaduwde plaatsen. De grond moet humeus, nat, kalkhoudend en voedselrijk zijn. Dit betekent dat we haar aantreffen aan de oevers van kanalen, beken en rivieren. [3]
Ze geldt als plant van ruigten op vochtige tot natte zeer voedselrijke bodem.[4]
In Nederland is ze plaatselijk vrij algemeen in het westelijke rivierengebied: Zuid-Holland, Utrecht, IJssel, IJsselmeergebied en de Betuwe. Ook in Zuid-Limburg wordt ze langs de Geul aangetroffen.[3]
In Vlaanderen heeft ze op de status "met verdwijning bedreigd".[4]
Het verspreidingsgebied loopt van West-Europa tot Siberië.
[bewerk] Ecologie
Alle delen van de plant bevatten de giftige pyrrolizidine alkaloïden.[5]
Er kan zowel zelfbestuiving als bestuiving door insecten plaats vinden.[4]
[bewerk] Media
[bewerk] Referenties
- ↑ Heukels Flora van nederland, 22e editie
- ↑ Heukels, 23e editie
- ↑ 3,0 3,1 wildeplanten.nl
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Flora databank
- ↑ Kruiskruidinfo.nl