Ter Apel
Van Wikipedia
|
|||||||||||||||||||||||||||||||
Ter Apel (Gronings: Troapel, 9005 inwoners in 2006) is het grootste dorp in de gemeente Vlagtwedde, in de provincie Groningen. Het ligt in het zuiden van Westerwolde. Het dorp ligt bij de Ruiten Aa, waarvan het dal samen met de Ter Apelerbossen hoort bij de Ecologische Hoofdstructuur.
Bij Ter Apel ligt een vertrekcentrum van het Centraal Orgaan opvang Asielzoekers (COA) dat tevens dienst doet als aanmeldcentrum. Ter Apel ligt aan de N366, de N976 en de N391. Het vormt de zuidpunt van de Semslinie.
[bewerk] Geschiedenis
Het dorp is ontstaan bij een klooster, dat vanaf de dertiende eeuw een voorwerk van de premonstratenzers is geweest en vanaf 1465 een klooster van de orde van het Heilige Kruis. Dit duurde tot 1594 waar het klooster in het kader van de reformatie werd gesloten. In 1619 verwierf de stad Groningen Westerwolde en daar hoorde ook het klooster en de bijbehorende gronden bij. In de loop van de tijd plantte de stad steeds meer bossen aan op deze gronden. In 1931 -1933 werden de overgebleven delen van het klooster gerestaureerd. In 1976 kwam het in eigendom van Staatsbosbeheer, die ook de bijbehorende bossen in eigendom heeft gekregen. De landbouwgronden zijn na 1976 ook verkocht.
Sinds de negentiende eeuw is er ook veenkoloniale lintbebouwing, langs het Stads-Ter Apelkanaal richting Stadskanaal, de Weerdingermond richting Nieuw-Weerdinge, en richting Emmer-Compascuum. In 1920 kwam het het Ruiten-Aa-kanaal gereed dat anno 2004 weer bevaarbaar is voor de pleziervaart. In de eerste helft van de twintigste eeuw was het een knooppunt van spoor- en tramwegen, met de EDS, de EGTM, de DSM, de OG, en de STAR. Van deze spoorlijn is anno 2005 nog de aardenbaan in de bossen bij Ter Apel herkenbaar.
[bewerk] Zie ook:
- Klooster Ter Apel
- Gemeente Vlagtwedde
- Veenkoloniën
