Vlaamse verkiezingen 2004
Van Wikipedia
Op zondag 13 juni 2004 werden in Vlaanderen verkiezingen gehouden voor het Vlaams Parlement. Deze werden gelijktijdig met de Europese Parlementsverkiezingen 2004 gehouden.
Inhoud[verbergen] |
[bewerk] Aanloop
Een goed jaar voor deze stemming waren er verkiezingen voor het federale parlement (Belgische verkiezingen 2003). Hierbij waren de VLD en het kartel SP.a-SPIRIT sterk vooruit gegaan. De N-VA had als opvolger van de Volksunie slechts 1 zetel in de kamer en Agalev was daaruit zelfs volledig verdwenen.
CD&V - N-VA: Bij de CD&V werd er na die federale verkiezingen een nieuwe kopman gekozen. Stefaan De Clerck stopte als voorzitter en werd opgevolgd door Yves Leterme. Deze laatste probeerde met de N-VA van Geert Bourgeois een kartel te vormen. Eerst hield de N-VA de boot af, maar slechte peilingen kon hen dan toch overtuigen. Uiteindelijk werden de gesprekken hervat en op 14 februari 2004 werd een akkoord voor een kartel ondertekend, het zogenaamde Valentijnskartel of Vlaams Kartel was geboren.
Groen!: Na de verschrikkelijk slechte resultaten van 2003 wijzigden de groenen hun naam van Agalev naar Groen!. Ook de statuten wijzigden, politiek secretaris Jos Geysels stopte en Vera Dua werd verkozen als eerste voorzitster. Er gingen binnen Groen! stemmen op om een kartel te vormen met SP.a-SPIRIT. Dit werd echter op een congres weggestemd maar zorgde ervoor dat enkele kopstukken de partij verlieten, waaronder toenmalig Vlaams minister Ludo Sannen en Fauzaya Talhaoui.
SP.a-SPIRIT: Door de goede resultaten in 2003 zette SP.a en SPIRIT hun kartel verder. Een mislukte poging om met Groen! ook een kartel te vormen zorgde wel voor enkele 'verruimers' zoals Ludo Sannen.
VLD: In het jaar tussen de verkiezingen van 2003 en 2004 werd de VLD erg geplaagd door interne ruzies. Vooral toenmalig voorzitter Karel De Gucht en dissident Hugo Coveliers kwamen in aanvaring met Guy Verhofstadt. Verder kwam de VLD in een slecht daglicht bij de publieke opinie door het filibusteren tijdens de debatten over het migrantenstemrecht. In de hoop zoals SP.a-SPIRIT winst te kunnen halen uit een kartel besloot de VLD samen te gaan met Vivant.
Vlaams Blok: Het Vlaams Blok liep op 21 april 2004 een veroordeling op wegens racisme. Het Blok wachtte met beroep aan te tekenen bij het Hof van Cassatie zodat ze nog onder de naam 'Vlaams Blok' naar de Vlaamse verkiezingen konden gaan. De partij gebruikte hun veroordeling en stelde dat de verkiezingen van 2004 over de vrijheid van meningsuiting ging.
Vooral het Vlaams Blok slaagde er in om het thema van vrije meningsuiting te laten doorwegen. Verder was ook de splitsing van de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde een heet hangijzer, iets wat nochtans federaal geregeld moest worden.
[bewerk] Resultaat
Ant. | Lim. | O-Vl. | Vl-B. | W-Vl. | Bru. | Totaal | |
---|---|---|---|---|---|---|---|
CD&V/N-VA | 9 | 5 | 7 | 5 | 8 | 1 | 35 |
Vlaams Blok | 10 | 4 | 6 | 5 | 4 | 3 | 32 |
SP.A-Spirit | 6 | 4 | 5 | 4 | 5 | 1 | 25 |
VLD-Vivant | 6 | 3 | 7 | 4 | 4 | 1 | 25 |
Groen! | 2 | 0 | 2 | 1 | 1 | 0 | 6 |
UF | 0 | 0 | 0 | 1 | 0 | 0 | 1 |
Totaal | 33 | 16 | 27 | 20 | 22 | 6 | 124 |
[bewerk] Gevolgen
Het Vlaams Blok werd de grootste partij in Vlaanderen maar door kartelvorming behaalde het kartel CD&V/N-VA een groter percentage van de stemmen. Na de verkiezingen vormde Yves Leterme een regering met de 3 kartels. VB en Groen! kwamen in de oppositie terecht. Zie Regering-Leterme I.