Witbier
Van Wikipedia
Witbier is een ongefilterd en daardoor troebel bier van hoge gisting. Bij witbieren maakt men behalve van gerstemout ook gebruik van tarwemout en soms ook van haver; het woord "wit" in de naam verwijst naar het gebruik van langhalmige gewassen. Het alcoholpercentage ligt meestal tussen 5 en 6 procent.
In de middeleeuwen was het brouwen van witbier meer verbreid dan tegenwoordig. Bekende Nederlandse witbieren waren Nijmeegse mol en Bredaas wit. Bekende Belgische witbieren kwamen uit Hoegaarden en Leuven. Aan het Hoegaardse witbier kwam rond 1955 een voorlopig einde toen de laatste brouwerij haar deuren sloot. In 1966 werd de stijl nieuw leven ingeblazen door Pierre Celis, die in Hoegaarden een nieuwe brouwerij, De Kluis, startte. Het Leuvense witbier (Peeterman) verdween in 1975.
Heden bestaan er nog drie soorten witbieren: Belgisch witbier naar Hoegaards voorbeeld, Berliner Weiße uit Berlijn en Zuid-Duits Weizenbier of Weißbier, waarbij het laatste een lichte ongefilterde variant (Hefe-Weizen), een lichte gefilterde variant (Kristallweizen) en een donkere variant (Dunkelweizen) kent. In tegenstelling tot het Weizenbier, dat volgens het Reinheitsgebot wordt gebrouwen, wordt in Belgisch witbier gebruikgemaakt van kruiden, met name koriander en schillen van citrusvruchten, waardoor het bier een frisse citrusachtige smaak krijgt. Ook de meeste Nederlandse witbieren zijn van het Belgische type.
 Zie ook: Belgisch witbier |
