Yücel Yeşilgöz
Van Wikipedia
Yücel Yeşilgöz (Tunceli, 1951) is een Nederlandse criminoloog en mensenrechtenactivist. Hij komt uit het Koerdische deel van Turkije en was daar vakbondsman.
Yeşilgöz werd in het oosten van Turkije. Oorspronkelijk heet zijn geboortestad Dersim (zilveren poort in het Koerdisch) maar nadat langdurige opstanden in 1937-1938 door het Turkse leger werden neergeslagen is deze stad gedwongen de Turkse naam Tunceli aan te nemen.
Yeşilgöz studeerde rechten aan de universiteit van Ankara en trad daarna in dienst van een linkse vakbond, die deel was van de eveneens linkse vakcentrale DİSK (Türkiye Devrimci İşçi Sendikaları Konfederasyonu - Federatie van Progressieve (eigenlijk: Revolutionaire) Arbeiders uit Turkije). Toen deze centrale en de bij haar aangesloten vakbonden na de militaire staatsgreep van 12 september 1980 verboden werden, moest Yeşilgöz onderduiken. In 1984 lukte het hem via Irak en Iran naar Nederland te vluchten.
In Nederland begon hij zijn werkzaamheden in 1985 als docent voor moderne Turkse literatuur bij de Vakgroep Oosterse talen en culturen van de Universiteit Utrecht, daarna was hij drie jaar als wetenschappelijk medewerker verbonden aan het Centre for Race and Ethnic Studies en docent Turkse en Koerdische talen van de Vakgroep Arabische en Islamitische studie van de Universiteit van Amsterdam. Sinds 1989 is hij verbonden aan het Willem Pompe Instituut voor strafrechtswetenschappen van de Universiteit Utrecht, waar hij in 1995 promoveerde tot doctor in de criminologie. Zijn proefschrift Allah, Satan en het recht. Communicatie met Turkse verdachten verscheen ook in een handelseditie, die werd uitgegeven door Gouda Quint bv in Arnhem.
Al jaren doet hij onderzoek naar criminaliteit onder Turken en Koerden in Nederland, waarover hij ook regelmatig publiceert. Vanaf 2004 is hij plaatsvervangend lid van de Commissie Gelijke Behandeling.
