Frå Wikipedia – det frie oppslagsverket
Den nikenske truvedkjenninga er ei truvedkjenning frå oldkyrkja som brukast ved dåp i Den ortodokse kyrkja, som vert sungen eller lesen i messa i Den katolske kyrkja og ved nattverdgudstenesta i Den anglikanske kyrkja.
I Den norske kyrkja høyrer den nikenske truvedkjenninga saman med den apostoliske truvedkjenninga og Den athanasianske trovedkjenninga til dei sentrale vedkjenningsskriftene. Etter den gamle liturgien song dei den nikenske truvedkjenninga på versemål i Luther sin salme Vi troe allesammen paa een Gud, nr 9 i Kingos salmebok, i Norsk Salmebok nr 230: Vi trur på Gud, vår Fader god, omsett av Bernt Støylen. I 1889 vart vedkjenningssalmen avløyst av den apostoliske truvedkjenninga. Høgmesseliturgien tillèt likevel at den nikenske truvedkjenninga vert brukt ved særlege høve.
Den nikenske truvedkjenninga, Symbolum Nicaenum eller Symbolum Nicaeno-Constantinopolitanum skal ha blitt vedteken på kyrkjemøtet i Nikea i 325 som eit svar på striden med presten Arius i Aleksandria, og med somme endringar vedteken på nytt på kyrkjemøtet i Konstantinopel i 381. I vestkyrkja la dei etter kvart til leddet Filióque i det tredje avsnittet, noko som førde til strid med austkyrkja.
Denne truvedkjenninga gjekk under namnet Patrem, av di kyrkjelyden svara med leddet Patrem omnipoténtum etter at liturgen hadde innleia med orda Credo in unum Deum.
[endre] Norsk tekst
- Vi trur på ein Gud, den allmektige Far,
- som har skapt himmel og jord, alt synleg og usynleg.
- Vi trur på ein Herre, Jesus Kristus,
- Guds einborne Son, fødd av Faderen før alle tider,
- Gud av Gud, ljos av ljos, sann Gud av sann Gud,
- fødd, ikkje skapt, av same vesen som Faderen.
- Ved han er alt skapt.
- For oss menneske og til vår frelse steig han ned frå himmelen,
- og ved Den Heilage Ande og av Maria møy
- vart han menneske av kjøt og blod.
- Han vart krossfest for oss under Pontius Pilatus,
- leid og vart gravlagd,
- oppstod tredje dagen etter skriftene
- og fór opp til himmelen, sit ved høgre handa åt Faderen,
- skal komme att i herlegdom og døma levande og døde,
- og hans rike skal vera utan ende.
- Vi trur på Den Heilage Ande,
- som er Herre og gjer levande,
- som går ut frå Faderen og Sonen,
- som vert tilbeden og æra saman med Faderen og Sonen,
- og som har tala gjennom profetane.
- Vi trur på ei heilag, allmenn og apostolisk kyrkje.
- Vi vedkjennest ein dåp til forlating for syndene
- og ser fram til oppstoda av dei døde
- og eit liv i den kommande verda.
- Amen.
|
[endre] Latinsk tekst
- Credo in unum Deum, Patrem omnipoténtem,
- factórem cæli et terræ, visibílium ómnium et invisibílium.
- Et in unum Dóminum Jesum Christum,
- Fílium Dei unigénitum. Et ex Patre natum ante ómnia sæcula.
- Deum de Deo, Lumen de Lúmine, Deum verum de Deo vero.
- Genitum non factum, consubstantiálem Patri:
- per quem ómnia facta sunt.
- Qui propter nos hómines et propter nostram salútem descéndit de cælis.
- Et incarnátus est de Spíritu Sancto ex María Vírgine:
- Et homo factus est.
- Crucifixus étiam pro nobis sub Póntio Piláto,
- passus et sepúltus est.
- Et resurréxit tértia die, secúndum Scriptúras.
- Et ascéndit in cælum: sedet ad déxteram Patris.
- Et íterum ventúrus est cum glória, iudicáre vivos et mórtuos:
- cuius regni non erit finis.
- Et in Spíritum Sanctum,
- Dóminum et vivificántem:
- qui ex Patre Filióque procédit.
- Qui cum Patre et Fílio simul adorátur et conglorificátur:
- qui locútus est per Prophétas.
- Et unam, sanctam, cathólicam et apostólicam Ecclésiam.
- Confiteor unum baptísma in remissiónem peccatórum.
- Et expécto resurrectiónem mortuórum.
- Et vitam ventúri sæculi.
- Amen.
|
[endre] Tekstgrunnlag
Den norske teksten er henta frå Norsk Salmebok, den latinske er henta frå Den katolske kyrkja si salmebok Lov Herren. I Den ortodokse kyrkja har dei ikkje med det ordet Filióque i det tredje avsnittet.
