Łabędź czarnodzioby

Łabędź czarnodzioby
Łabędź mały C. c. bewickii
Systematyka
Domena	eukarioty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Nadrząd	neognatyczne
Rząd	blaszkodziobe
Rodzina	kaczkowate
Podrodzina	gęsi
Plemię	gęśce
Rodzaj	łabędź
Gatunek	łabędź czarnodzioby
Nazwa systematyczna
Cygnus columbianus

Podgatunki	C. columbianus bewickii C. columbianus columbianus C. columbianus jankowski

Łabędź czarnodzioby (Cygnus columbianus (Ord, 1815)) - duży ptak wodny z rodziny kaczkowatych, zamieszkujący w zależności od podgatunku:

łabędź mały (ł.Bewicka) (C. columbianus bewickii (Yarrell, 1930)) - gnieździ się w eurazjatyckiej tundrze, populacje zachodnie zimują na wybrzeżach Morza Północnego i Morza Śródziemnego. W Polsce spotykany głównie podczas przelotów oraz zimą (październik - kwiecień) na niżu, zwłaszcza na północy.
C. columbianus columbianus - podgatunek północnoamerykański.
C. columbianus jankowski - podgatunek dalekowschodni. Istnienie osobnego podgatunku sporne, zaliczany często do C. columbianus bewickii.

Cechy gatunku: Najmniejszy łabędź Europy. W porównaniu z innymi łabędziami ma krótszą i masywniejszą szyję. Obie płcie są ubarwione czysto biało, dziób czarny z żółtą plamą u nasady, nie sięgającą do otworów nosowych (znacznie mniejszą u C. c. columbianus niż u C. c. bewickii). Nogi czarne. Młode brudnoszare z różowym dziobem o czarnej końcówce, białawym u nasady.
Wymiary średnie: dł. ciała ok. 110 - 120 cm
rozpiętość skrzydeł ok. 190 cm
waga ok. 4,5 - 8,2 kg
Biotop: Gnieździ się na brzegach rzek strefy tundry i lasotundry. Zimuje na wybrzeżach morskich i zabagnionych jeziorach w głębi lądu.
Gniazdo: Na ziemi, blisko wody.
Jaja: W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając 1 do 7 jaj.
Wysiadywanie: Jaja wysiadywane są przez okres 35 - 40 dni. Pisklęta opuszczają gniazdo po 60 - 70 dniach.
Pożywienie: Rośliny wodne i trawa oraz niewielkie ilości bezkręgowców wodnych.
Ochrona: Objęty ochroną gatunkową.