Adolf Rading
Z Wikipedii
Adolf Peter Rading (ur. 2 marca 1888 w Berlinie, zm. 4 kwietnia 1957 w Londynie) - niemiecki architekt modernistyczny, działający także w Palestynie i Wielkiej Brytanii.
Po studiach, które ukończył w 1911, Rading był asystentem Augusta Endella.
Rading w 1919 pracował w pracowni Petera Behrensa. Od tego roku działał we Wrocławiu, najpierw jako asystent Endella, a od 1923 profesor architetury w Państwowej Akademii Sztuki i Rzemiosła Artystycznego. Od 1926 prowadził wspólne biuro z Hansem Scharounem w Berlinie. Był członkiem Werkbundu i wziął udział w jego dwóch wystawach: w Stuttgarcie-Weißenhofie i we Wrocławiu-Dąbiu. W 1933, kiedy władzę przejęli antysemicko nastawieni naziści, ze względu na żydowskie pochodzenie żony wyemigrował wpierw do Francji, a następnie do Palestyny, gdzie był głównym architektem Hajfy, zaś w 1950, ze względu na nasiloną wrogość do Niemców, do Wielkiej Brytanii.
[edytuj] Główne dzieła
- dom własny we Wrocławiu, 1921
- loża wolnomularska Odd Fellow we Wrocławiu, 1925-1927
- dom jednorodzinny na wystawie w Weißenhofie, 1927
- dwukrotna przebudowa Kamienicy pod Murzynem na pl. Solnym we Wrocławiu (obecnie redakcja Gazety Wyborczej, 1925 i 1928
- dom Kriebela na Zalesiu we Wrocławiu, 1927
- budynek wielorodzinny na wystawie WUWA we Wrocławiu, pierwotnie planowany jako wieżowiec (obecnie akademik Pancernik), 1929
- dom doktora Rabego w Zwenkau koło Lipska, 1929-1930
- dom wielorodzinny w Berlinie, 1930-1933
- plan miasta Hajfa, 1943-1950
