Aleksander Karadziordziewić (królewicz)
Z Wikipedii
Aleksander II Karadziordziewić (ur. 17 lipca 1945, Londyn), królewicz (kraljević) serbski, ostatni następca tronu (prestolonaslednik) Królestwa Jugosławii, pretendent do tronu Serbii.
Aleksander jest jedynym dzieckiem ostatniego króla Jugosławii Piotra II z dynastii Karadziordziewić i jego małżonki Aleksandry Greckiej (1921 - 1993), córki króla Aleksandra I. Ze strony ojca pochodzi od Karadziordziewiciów, Hohenzollernów rumuńskich i władcy Czarnogóry Mikołaja I Petrowica-Niegosza, ze strony matki od Oldenburgów, Romanowów, Hohenzollernów pruskich, Welfów i Wettinów (Sachsen-Coburg-Gotha), przy tym również od kupców ateńskich nazwiskiem Manos.
Gdy się rodził, rodzice przebywali na wygnaniu w Londynie, gdzie dwór i rząd jugosłowiański wynajmowali sławny hotel Claridge. Na dzień jego narodzin rząd brytyjski ogłosił eksterytorialność hotelu, by mógł przyjść na świat na ziemi jugosłowiańskiej. Ochrzczono go w rytuale prawosławnym w Westminster Abbey, rodzicami chrzestnymi byli m.in. król brytyjski Jerzy VI i obecna królowa Elżbieta II.
Wkrótce po jego narodzinach komunistyczny reżym Tita ogłosił Jugosławię republiką, zadekretował konfiskatę majątku rodziny królewskiej i pozbawił ją obywatelstwa. Rodzina królewska musiała pozostać na wygnaniu. Wychowaniem wnuka zajęła się babka Aspasia Manos (1896 - 1972), matka królowej Aleksandry. Królewicza wysłano na naukę do szwajcarskiego internatu Le Rosey, potem kontynuował studia w USA, na Akademii Wojskowej Culver Academy w stanie Indiana i w brytyjskich szkołach Gordonstoun i Millfield.
W roku 1966 ks. Aleksander wstąpił do armii brytyjskiej i służył tam do roku 1972, m.in. w RFN, na Bliskim Wschodzie i w Irlandii Północnej. W roku 1972 wziął abszyt w stopniu kapitana i poświęcił się działalności handlowej w sektorze bankowości.
Po upadku reżymu Miloševica w szczątkowej Jugosławii księciu Aleksandrowi i jego rodzinie zezwolono na powrót i zwrócono dwa pałace w okolicach Belgradu, Pałac Królewski (Kraljevski Dvor) i Biały Pałac (Beli Dvor) w Dedinje, wybudowane z prywatnej szkatuły dziadka Aleksandra I w latach 20. i 30. XX wieku. Ks. Aleksander jest popierany przez partię Vuka Draškowica, która w dużej mierze składa się z monarchistów.
[edytuj] Małżeństwa
Książę Aleksander poślubił w roku 1972 burbońską księżniczkę Marię da Gloria de Orléans-Bragança (ur. 1946) z linii byłych cesarzy Brazylii, w 10. generacji potomkinię króla Stanisława Leszczyńskiego. Urodziło im się trzech synów: Piotr (ur. 1980), i bliźniacy (ur. 1982) Filip i Aleksander, tak że przyszłość najstarszej linii dynastii jest zapewniona (potomków męskich, pochodzących od stryja ks.Aleksandra, Tomisława, jest trzech, pochodzących od drugiego stryja, Andrzeja, jest dwóch, pochodzących od dalszego krewnego, regenta ks. Pawła, jest czterech). W roku 1985 Aleksander rozwiódł się z żoną i poślubił Greczynkę Annę Batis (ur.1943). Małżeństwo jest bezdzietne.
[edytuj] Bibliografia
- Geoffrey Hindley, The Royal Families of Europe, London 1974
[edytuj] Linki zewnętrzne
- http://www.royalfamily.org/index_eng.html - strona domowa królewskiej rodziny serbskiej
