Bąkowate
Z Wikipedii
| Bąkowate | |
 |
|
| Systematyka | |
| Domena | eukarioty |
| Królestwo | zwierzęta |
| Typ | stawonogi |
| Gromada | owady |
| Podgromada | uskrzydlone |
| Rząd | muchówki |
| Rodzina | bąkowate |
| Nazwa systematyczna | |
| Tabanidae | |
| Latreille, 1802 | |
 Systematyka Wikispecies |
|
 Galeria Wikimedia Commons |
|
Bąkowate, ślepaki, bąki (Tabanidae) – rodzina owadów z rzędu muchówek. Dotychczas opisano ponad 3 tys. gatunków z czego w Polsce ok. 50.
Przedstawiciele tej rodziny to owady na ogół dość duże, mierzące ok. 3 cm długości o krępej budowie ciała z charakterystyczną wypukłą głową. Oczy są duże, lśniące i kolorowo ubarwione. Skrzydła szerokie i duże.
W połowie maja polskie bąkowate pojawiają się na polach i od razu rozpoczynają gody. Samice po kopulacji poszukują żywiciela, którym jest duży ssak, aby odżywić się jego krwią niezbędną do rozwoju jajników (samce żywią się głównie sokami roślin). Swoich żywicieli odnajdują za pomocą wzroku. Preferują zwierzęta ubarwione ciemno. Samica za pomocą przednich odnóży rozgarnia sierść dostając się do skóry, którą rozcina żuwaczkami i szczękami. Do wykonanej ranki wpuszcza trochę śliny mającej na celu zapobieżenie krzepnięciu krwi. Następnie wysysa krew, dzięki której zaczyna się rozwój jajników i w końcu wykształcenie jaj. Larwy bąkowatych albo są drapieżnikami albo saprofagami (żywią się szczątkami roślinnymi). Przebywają w przybrzeżnej strefie wodnych zbiorników, na bagnach, torfowiskach czy nawet w wilgotnej glebie.
Ukłucia bąkowatych są bolesne i mogą powodować podrażnienia skóry. Przy masowym wystąpieniu stają się groźnymi pasożytami, gdyż oprócz tego, że stają dręczycielami zwierząt hodowlanych przebywających na pastwiskach powodując ich ogólne osłabienie to jeszcze mogą przenosić zarazki chorób zakaźnych jak np. wąglika, tularemii, paraliżu dziecięcego oraz świdrowce i nicienie.
W Polsce najpospolitszy jest bąk bydlęcy (Tabanus bovinus).
Mianem "bąka" bywa potocznie określany trzmiel.
