Bode Miller

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Bode Miller

Samuel Bode Miller (ur. 12 października 1977 w Easton Valley, New Hampshire), amerykański narciarz alpejczyk, mistrz świata, medalista igrzysk olimpijskich, zdobywca Pucharu Świata.

Miller znany jest ze wszechstronnych umiejętności alpejskich – zaczynał głównie jako slalomista, z czasem osiągał także dobre wyniki w konkurencjach szybkościowych. W grudniu 2004 został drugim zawodnikiem w historii (po reprezentującym Luksemburg Marco Girardellim w sezonie 1988/1989), który odniósł zwycięstwa we wszystkich konkurencjach alpejskich w jednym sezonie; Miller uczynił to zaledwie po dziesięciu zawodach pucharowych sezonu. Jest jedną z barwniejszych postaci w gronie alpejczyków. Znany z ryzykownego stylu jazdy, często nie kończy przejazdów; z drugiej strony udaje mu się zyskiwać czas nad rywalami w sytuacjach, pozornie sprawiających wrażenie popełnienia błędu. Cechuje go także swobodne podejście do startów – w jednym z wywiadów stwierdził, że startował po wypiciu alkoholu (co potem prostował, że chodziło jedynie o spożycie alkoholu w wieczór poprzedzający zawody). W innej kontrowersyjnej wypowiedzi oskarżył znanego kolarza Lance Armstronga o stosowanie niedozwolonych środków wspomagających.

Zdobył dwa medale na igrzyskach olimpijskich w Salt Lake City w 2002. Został wicemistrzem olimpijskim w slalomie gigancie (za Austriakiem Stephanem Eberharterem) i w kombinacji alpejskiej (za Norwegiem Kjetilem André Aamodtem). Na olimpiadzie w Nagano cztery lata wcześniej nie ukończył zarówno slalomu, jak i slalomu giganta. Starty w Turynie w 2006 rozpoczął od 5. miejsce w zjeździe.

Jest również multimedalistą mistrzostw świata. Debiutował na mistrzostwach przed własną publicznością w Vail w 1999, gdzie w slalomie gigancie i supergigancie zajmował dalsze miejsca, ale w slalomie uplasował się na 8. pozycji. Pierwsze medale mistrzostw świata zdobył w St. Moritz w 2003, zostając mistrzem w slalomie gigancie i kombinacji oraz wicemistrzem w supergigancie. W Bormio w 2005 zdominował konkurencje szybkościowe, wygrywając zjazd i supergigant, natomiast nie ukończył obu slalomów (a także kombinacji).

Do lutego 2006 triumfował 20-krotnie w zawodach Pucharu Świata. Pierwsze podium zawodów pucharowych zaliczył w grudniu 2000 w Val d'Isere (3. miejsce w slalomie gigancie), pierwsze zwycięstwo rok później, również w slalomie gigancie w Val d'Isere. W sezonie 2001/2002 zajął w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata 4. miejsce (był 2. w klasyfikacji slalomistów), rok później ukończył rywalizację na 2. miejscu. W sezonie 2003/2004 ponownie był 4.; po bardzo dobrym początku sezonu 2004/2005 utrzymał pozycję lidera do końca sezonu i sięgnął po Puchar Świata, przed Austriakami Raichem i Maierem. 5-krotny zwycięzca Małej Kryształowej Kuli: w slalomie gigancie (2003/2004), supergigancie (2004/2005, 2006/2007) oraz kombinacji (2002/2003, 2003/2004).

W październiku 2005 opublikował autobiografię Bode: Go Fast, Be Good, Have Fun (napisaną wspólnie z Jackiem McEnany'm).

Spis treści

1 Osiągnięcia

[edytuj] Osiągnięcia

[edytuj] igrzyska olimpijskie

Nagano 1998 - DNF2 (slalom gigant), DNF2 (slalom)
Salt Lake City 2002 – 2. miejsce (slalom gigant), 2. miejsce (kombinacja), 24. miejsce (slalom)
Turyn 2006 - 5. miejsce (zjazd), 6. miejsce (slalom gigant), DNF1 (supergigant), DNF1 (slalom), DSQ (kombinacja)

[edytuj] mistrzostwa świata

Vail/Beaver Creek 1999 (USA) - 8. miejsce (slalom), 18. miejsce (slalom gigant), 26. miejsce (supergigant)
St. Anton 2001 (Austria) - DNF1 (supergigant)
St. Moritz 2003 (Szwajcaria) – 1. miejsce (kombinacja), 1. miejsce (slalom gigant), 2. miejsce (supergigant), 6. miejsce (slalom), 16. miejsce (zjazd)
Bormio (Włochy) 2005 – 1. miejsce (supergigant), 1. miejsce (zjazd), DNF1 (slalom gigant), DNF2 (slalom), DNF (kombinacja)

[edytuj] miejsca w klasyfikacji Pucharu Świata

1997/1998 - 95. miejsce
1998/1999 - 38. miejsce
1999/2000 - 90. miejsce
2000/2001 - 42. miejsce
2001/2002 - 4. miejsce
2002/2003 - 2. miejsce
2003/2004 - 4. miejsce
2004/2005 - 1. miejsce
2005/2006 - 3. miejsce
2006/2007 - 4. miejsce

[edytuj] zwycięstwa w zawodach Pucharu Świata

Val d'Isere – 9 grudnia 2001 (slalom gigant)
Madonna di Campiglio – 10 grudnia 2001 (slalom)
Adelboden – 6 stycznia 2002 (slalom)
Schladming – 22 stycznia 2002 (slalom)
Alta Badia – 22 grudnia 2002 (slalom gigant)
Kranjska Gora – 4 stycznia 2003 (slalom gigant)
Soelden – 26 października 2003 (slalom gigant)
Park City – 22 listopada 2003 (slalom gigant)
Chamonix – 11 stycznia 2004 (kombinacja)
Kitzbühel – 25 stycznia 2004 (kombinacja)
St.Anton – 15 lutego 2004 (slalom)
Kranjska Gora – 28 lutego 2004 (slalom gigant)
Soelden – 24 października 2004 (slalom gigant)
Lake Louise – 27 listopada 2004 (zjazd)
Lake Louise – 28 listopada 2004 (supergigant)
Beaver Creek – 3 grudnia 2004 (zjazd)
Val d'Isere – 12 grudnia 2004 (slalom gigant)
Sestriere – 13 grudnia 2004 (slalom)
Lenzerheide – 11 marca 2005 (supergigant)
Beaver Creek – 3 grudnia 2005 (slalom gigant)
Aare – 16 marca 2006 (supergigant)
Beaver Creek – 1 grudnia 2006 (zjazd)
Val Gardena/Groeden – 15 grudnia 2006 (supergigant)
Hinterstoder – 20 grudnia 2006 (supergigant)
Wengen – 13 stycznia 2007 (zjazd)

[edytuj] Miejsca na podium

Sezon Pucharu Świata	1. miejsce	2. miejsce	3. miejsce	razem
2006/2007	4	1	1	6
2005/2006	2	4	2	8
2004/2005	7	4	3	14
2003/2004	6	1	2	9
2002/2003	2	3	1	6
2001/2002	4	4	1	9
2000/2001	-	-	1	1
1999/2000	-	-	-	-
1998/1999	-	-	-	-
1997/1998	-	-	-	-
suma	25	17	11	53