Bogoria (powiat staszowski)
Z Wikipedii
Współrzędne: 50°39'00" N 021°15'27" E
| Bogoria | |||
|
|||
| Województwo | świętokrzyskie | ||
| Powiat | staszowski | ||
| Gmina | Bogoria | ||
| Położenie | 50° 39' 00'' N 21° 15' 27'' E |
||
| Liczba mieszkańców (2006) • liczba ludności |
930 |
||
| Strefa numeracyjna (do 2005) |
15 | ||
| Kod pocztowy | 28 - 210 | ||
| Tablice rejestracyjne | TSZ | ||
| Strona internetowa wsi | |||
|
Położenie na mapie Polski
  Bogoria
|
|||
Bogoria – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie staszowskim. Siedziba gminy Bogoria. W latach 1616-1869 miasto.
W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa tarnobrzeskiego.
Spis treści |
[edytuj] Historia
Początkowo była to wieś należąca do rodu Bogoriów ze Skotnik. W 1578 r. wieś miała 7 łanów i była zamieszkiwana przez 7 kmieci, 2 zagrodników, 3 komorników oraz 6 ubogich. W 1616 r. Krzysztof Bogoria Podłęcki założył tu miasto. Przywilej lokacyjny wydał król Zygmunt III Waza. Założyciel miasta wybudował tu ratusz i ustanowił cechy. Mieszkańcy Bogorii otrzymali przywilej warzenia i szynkowania trunków. W latach 1619-1645 Bogoria otrzymała przywileje na organizowanie 8 jarmarków rocznie.
Bogoria została w znacznym stopniu zniszczona przez wojska szwedzkie w czasie potopu. W latach 1662-1663 miasto zamieszkiwane było zaledwie przez 303 mieszkańców. W kolejnych latach liczba ta zmniejszyła się jeszcze bardziej, do 99 mieszkańców w 1674 r.
W XVIII w. Bogoria podniosła się z upadku. Rozwijały się tu handel i rzemiosło. W Bogorii funkcjonowała fabryka sukna. W 1770 r. pożar zniszczył niemal całe miasto, w tym znajdujący się na rynku ratusz. Kolejne wielkie pożary miały miejsce w 1893 i w 1914 r. Każdy z nich powodował ogromne zniszczenia, ponieważ w zabudowie Bogorii przeważały budynki drewniane.
W 1827 r. Bogoria miała 73 domy i była zamieszkiwana przez 425 osób. W 1869 r. Bogoria, jak większość miasteczek w zaborze rosyjskim utraciła prawa miejskie. W czasie II wojny światowej osada została zniszczona w blisko 80%.
[edytuj] Zabytki
- Barokowy kościół pw. Świętej Trójcy wzniesiony w latach 1748-1778. Powstał na miejscu drewnianej świątyni z 1620 r. Fundatorem murowanej budowli z XVIII w. był Michał Konarski, kasztelan sandomierski i dziedzic Bogorii. Wnętrze kościoła ma wystrój rokokowy.
[edytuj] Bibliografia
- "Miasta polskie w Tysiącleciu", przewodn. kom. red. Stanisław Pazyra, Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, Wrocław - Warszawa - Kraków, 1965-1967
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Mapy i zdjęcia satelitarne:
Wsie: Bogoria • Budy • Ceber • Domaradzice • Gorzków • Grzybów • Jurkowice • Józefów Witowicki • Kiełczyna • Kolonia Bogoria • Kolonia Pęcławice • Kolonia Pęcławska • Kolonia Wysoki Małe • Łagówka • Malkowice • Mała Wieś • Miłoszowice • Moszyny • Niedźwiedź • Pełczyce • Podlesie • Przyborowice • Pęcławice Górne • Rosołówka • Szczeglice • Ujazdek • Wagnerówka • Wierzbka • Witowice • Wola Kiełczyńska • Wola Malkowska • Wolica • Wysoki Duże • Wysoki Małe • Wysoki Średnie • Zagorzyce • Zimnowoda
Siedziba gminy: Bogoria
