Cesarstwo Nicejskie
Z Wikipedii
Cesarstwo Nicejskie – państwo istniejące w latach 1204–1261 na zachodnich obszarach Azji Mniejszej.
W wyniku zdobycia Konstantynopola w 1204 przez IV krucjatę tereny Cesarstwa Bizantyjskiego zostały rozbite na kilka mniejszych organizmów politycznych. Najsilniejszym z nowopowstałych greckich państw okazało się Cesarstwo Nicejskie. Jego twórcą był Teodor II Laskarys, zięć cesarza Aleksego III Angelosa, panującego w latach 1195–1203. W 1208 Teodorowi udało się doprowadzić do uznania Michała Autorejana za patriarchę, rezydującego teraz w Nicei, gdyż "łacinnicy" wypędzili z Konstantynopola wyższe greckie duchowieństwo. Michał Autorejan koronował Teodora na cesarza. Łacinnicy zawarli sojusz z sułtanem Ikonium – wschodnim sąsiadem państwa Teodora. W 1211 cesarz pobił wojska sułtana, a w 1214 zawarto pokój w Nymfaion. Nawet Wenecja, która pomogła krzyżowcom w zdobyciu Konstantynopola, uznała nowe państwo, a jego władca nadał kupcom weneckim prawo prowadzenia bezcłowego handlu (1219).
W 1222 tron nicejski objął Jan III Dukas. W 1225 rozgromił armię Cesarstwa Łacińskiego pod Poimaneon. Przegrani oddali Cesarstwu Nicei swoje małoazjatyckie posiadłości. Cesarz zawarł układ z Bułgarią i w 1236 rozpoczął oblężenie Konstantynopola, ale nieporozumienia z bułgarskim sojusznikiem uniemożliwiły mu zdobycie miasta. W 1246 Janowi III Dukasowi udało się pokonać Despotat Epiru i zdobyć Saloniki. Cesarz zawarł przymierze z cesarzem rzymskim Fryderykiem II i rozpoczął negocjacje z papieżem o unii między kościołem rzymskim a cerkwią. Jan III Dukas zmarł w 1254. Jego następcą został Teodor II Laskarys, który jednak zmarł już w 1258, pozostawiając małoletniego Jana IV Laskarysa. Wkrótce regentem w imieniu Jana IV został Michał Paleolog, który wkrótce odsunął małoletniego cesarza i sam objął tron.
Przeciw Michałowi zawiązała się koalicja, na czele z Manfredem – następcą Fryderyka II na Sycylii, w której uczestniczyły również Despotat Epiru i Księstwo Achai, rządzone przez ród Villehardouin. Nawet Serbia, która nie była w koalicji, zagarnęła kilka miast. W 1259 armia Cesarstwa pobiła koalicję pod Pelagonią. 15 lipca 1261 Michał VIII Paleolog wkroczył do Konstantynopola, a 25 lipca wraz z synem Andronikiem został koronowany. W ten sposób odrodziło się Cesarstwo Bizantyjskie.
