Deuter (izotop)
Z Wikipedii
Deuter (2H, D) – jest stabilnym izotopem wodoru z naturalną obfitością jednej części w 7000 częściach wodoru.
Jądro deuteru, nazywane deuteronem, posiada jeden proton i jeden neutron, podczas gdy normalne jądro wodorowe ma tylko jeden proton i nie ma neutronów. Masa atomowa tego izotopu jest ok. dwukrotnie większą od izotopu 1H i wynosi 2,0140 D.
Deuter został odkryty w 1931 przez Harolda Claytona Ureya, chemika z Uniwersytetu Columbia - za odkrycie to otrzymał nagrodę Nobla z chemii w 1934.
Deuter może zastąpić normalny wodór w cząsteczkach wody, tworząc ciężką wodę (D2O lub HDO), mającą charakterystyczną właściwość spowalniania neutronów, dzięki której jest stosowana przy wytwarzaniu energii jądrowej.