Dick Norman
Z Wikipedii
Dick Norman (ur. 1 marca 1971 w Waregem), belgijski tenisista zawodowy, reprezentant Belgii w Pucharze Davisa.
Leworęczny zawodnik, jeden z najwyższych graczy wśród tenisistów (2,03 m), zadebiutował w gronie zawodowców w 1991. Jego największym osiągnięciem była IV runda wielkoszlemowego Wimbledonu w 1995, kiedy wyeliminował kolejno trzech byłych mistrzów tego turnieju (dwóch w grze pojedynczej) - Australijczyka Casha, Szweda Edberga i deblistę Australijczyka Woodbridge'a; przegrał w 1/8 finału z innym dawnym zwycięzcą wimbledońskim, Niemcem Beckerem. Dwa lata później Norman dotarł do III rundy (1/16 finału) French Open, przegrał z późniejszym finalistą i byłym triumfatorem turnieju Hiszpanem Bruguerą.
Nie ma wybitnych osiągnięć w cyklu ATP Tour, odnosi natomiast sukcesy w turniejach niższej rangi - wygrał kilka turniejów rangi "challengera" oraz "futures" (w tym dwa turnieje "futures" w Polsce w 2000). W listopadzie 2002 zajmował najwyższą pozycję w karierze w rankingu światowym - nr 95; w październiku 1995 osiągnął najwyższą pozycję w rankingu deblistów (nr 118). W 1995 debiutował w reprezentacji Belgii w Pucharze Davisa; przyczynił się do awansu Belgów do najwyższej grupy rozgrywek - Grupy Światowej, wygrywając dwa mecze w grze pojedynczej oraz występując w zwycięskim deblu (z Dewulfem) w spotkaniu z Norwegią. Rok później wystąpił w meczu I rundy Grupy Światowej ze Szwecją, ponosząc porażki zarówno w grze pojedynczej, jak i podwójnej. Powrócił do reprezentacji narodowej po kilkuletniej przerwie w 2004 (mecz z Chorwacją) i 2005 (z Serbią i Czarnogórą).
Link zewnętrzny:
