Dogmat o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny
Z Wikipedii
Dogmat o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny (łac. Immaculata Conceptio Beatae Virginis Mariae) - dogmat Kościoła rzymskokatolickiego głoszący o tym, że Maryja, Matka Jezusa, została poczęta w sposób cudowny, przez co nie zaznała grzechu pierworodnego.
Choć Pismo Święte nie mówi o niepokalanym poczęciu Maryi, to przekonanie o tym, że Matka Jezusa została poczęta bez grzechu pierworodnego, istniało już przed ogłoszeniem dogmatu. W Kościele rzymskokatolickim niepokalane poczęcie Najświętszej Maryi Panny było czczone już w XV w.. Impulsy oddolne skłoniły papieża Piusa IX do wysłania w 1849 roku listów do wszystkich biskupów, by rozpoznać jak szeroka i głęboka jest pobożność i wiara w Niepokalane Poczęcie oraz by spytać czy księża oraz lud pragną ogłoszenia dogmatu. Stosunkiem 546 do 56 głosów biskupi poparli dogmat.
Dogmat o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny został ogłoszony konstytucją apostolską Ineffabilis Deus 8 grudnia 1854 roku przez papieża Piusa IX. Przesłanie tego dogmatu, wygłoszone przez papieża ex cathedra, brzmiało: „ogłaszamy, orzekamy i określamy, że nauka, która utrzymuje, iż Najświętsza Maryja Panna od pierwszej chwili swego poczęcia, na podstawie szczególnej łaski i przywileju wszechmogącego Boga, mocą przewidzianych zasług Jezusa Chrystusa, Zbawiciela rodzaju ludzkiego — została zachowana nietknięta od wszelkiej zmazy grzechu pierworodnego, jest prawdą przez Boga objawioną, i dlatego wszyscy wierni powinni w nią wytrwale i bez wahania wierzyć”. Ogłoszenie tego dogmatu było jedną z dwóch sytuacji we współczesnej historii, gdy papież stwierdził coś ex cathedra, nieomylnie (drugą taką sytuacją był dogmat o Wniebowzięciu NMP w 1950 roku).
Niepokalane poczęcie Maryi jest kwestionowane przez prawosławie, starokatolicyzm (poza Kościołem Starokatolickim Mariawitów, który w pełni uznaje treść dogmatu), ewangelicyzm i ewangelikalizm.
