Donatywa
Z Wikipedii
Donatywa (od łac. donatio - darowizna, dar) to moneta lub medal złoty o wartości od 1,5 do 20 dukatów, ewentualnie srebrny o masie talara lub jego wielokrotności, bity okazjonalnie w XVI-XVII w. w darze i hołdzie dla monarchów czy innych ważnych osobistości.
W Polsce donatywy biły mennice miejskie w Gdańsku, Toruniu, Elblągu i Rydze głównie z okazji wjazdów monarchów do tych miast.
Pierwsza polska donatywa została wybita w 1552 r. przez Gdańsk dla Zygmunta II Augusta. Najstarsza donatywa na ziemiach związanych z Polską to 10 dukatów z 1530 r. wybite we Wrocławiu na zlecenie rady miejskiej.
Ustalił się dla tych monet ich typ. Na awersie znajdowało się popiersie króla otoczone napisem zawierającym imię i tytuły monarchy. Na rewersie herb miejski, a od czasów Władysława IV widok miasta i łaciński napis brzmiący po polsku: Z czystego złota miasto (tu nazwa) kazało wykonać. Ostatnie donatywy wybito dla Jana Sobieskiego. Donatywy rożniły się od innych monet szczególną starannością wykonania. Do ich projektowania zatrudniano znanych artystów i medalierów, m.in. w Gdańsku Sebastiana Dadlera.
