Moneta
Z Wikipedii
Moneta - przeważnie metalowy znak pieniężny. Dawniej kawałek metalu o określonym składzie i wadze, opatrzony znakiem emitenta. Emitent gwarantował umowną wartość monety. Pierwotnie wartość ta zbliżona była do rynkowej wartości kruszców zawartych w monecie.
Historyczne monety posiadały różne kształty, początkowo były to niekształtne kawałki stopu złota i srebra (zwanego elektronem); wykonane z brązu wyobrażenia delfinów, itp., przeważnie jednak posiadają regularne, okrągłe kształty. Moneta posiada dwie strony zwane awersem i rewersem.
W zależności od kruszcu i technologii wykonania wśród monet wyróżnić można: brakteaty, klipy.
[edytuj] Spotykane nazwy rodzajowe monet
- antoninian, argenteus, as, aureus
- ban, berlinka, blanca, boratynka, brakteat
- castellano, cekin, cent, centisimo, centym, centavo, crown, cruzado, cwancygier, czerwoniec, czerwony złoty, czworak,
- darejka, denar, dienieżka, dinar, dirhem, donatywa, drachma, dublon, dukat, dupondius, dwojak, dżaital
- écu, efraim, escudo, euro, excelente
- fenig, firka, floren
- grajcar, grosz, gulden, gwinea
- halerz
- imperiał
- klipa, kopiejka, krajcar, kwartnik
- lepta, lepton, liwr, ludwik=luidor
- maravedí (jednostka obliczeniowa wyprawy Kolumba), marka
- napoleondor, nobel
- obol, ort
- para, penni, pens, piastr, peso d'oro patrz: castellano, pistol, portugał, połuszka, półgrosz, półkopek, półtorak
- quadrans, quinarius
- real, rubel
- semis, sen, sestercja, skojec, skud, sold, solid, srebrnik, stotinka, suweren, sykl, szeląg, szóstak, szyling
- tael, talar, ternar (trzeciak), trias, triens, trojak, turnar, tynf
- złoty
- moneta zdawkowa
[edytuj] Zobacz też
- ekonomia,
- bilon,
- mennica,
- mincerz,
- numizmat,
- kontrasygnatura,
- stopa mennicza,
- pieniądz,
- jednostka monetarna.
