Edward Gött-Getyński
Z Wikipedii
Edward Gött-Getyński, pseud. Sosnowiecki (ur. 4 stycznia 1898 w Brodach, zm. 25 stycznia 1943 w Oświęcimiu), wojskowy polski, major. Mieszkał w Chrobaczach, powiat Jordanów.
Brał udział w obronie Lwowa 1918-1919 (ranny dwukrotnie) oraz w czasie wojny polsko-rosyjskiej (ranny dwukrotnie). Ostatnim miejscem służby do 1939 była Szkoła Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim, gdzie był dowódcą dywizjonu; bezpośrednio przed wybuchem wojny zmobilizowany do sztabu armii Pomorze gen. Władysława Bortnowskiego.
W czasie okupacji hitlerowskiej był założycielem i dowódcą Dywizji Podhalańskiej w Konspiracji, a od jesieni 1941 był referentem działu wojskowego Placówki Naczelnej Konfederacji Tatrzańskiej. Aresztowany przez Gestapo 2 lutego 1942 we wsi Chrobocze, wywieziony do Hotelu Palace, następnie do Tarnowa i wreszcie do Oświęcimia (nr obozowy 29693). Wyselekcjonowany wraz z grupą wyższych oficerów i inteligencji za działalność obozową skierowaną przeciwko SS, a także oskarżony o przygotowywanie ucieczek z obozu, był katowany w bunkrze, a następnie rozstrzelany 25 stycznia 1943.
Odznaczony Virtuti Militari V klasy, Krzyżem Walecznych (trzykrotnie), Krzyżem Niepodległości z Mieczami, Medalem "Polska Swemu Obrońcy", Krzyżem Obrony Lwowa z Mieczami, odznaką Orląt Lwowskich, Odznaką Odcinka Bema.
Był żonaty z mgr Heleną z Poratyńskich, miał syna Tomasza (podpułkownika rezerwy WP).
[edytuj] Bibliografia
- Zeszyty Oświęcimskie I i IV
- Sylwester Leczykiewicz Konfederacja Tatrzańska
- Włodzimierz Wnuk Walka Podziemna na Szczytach
