Ernest Bogusław von Croy
Z Wikipedii
Ernest Bogusław von Croy (ur. 26 sierpnia 1620 w Vistingen, zm. 28 stycznia 1684 w Królewcu) - biskup kamieński, ostatni po kądzieli potomek Gryfitów, syn księcia Ernesta von Croy i Anny, córki księcia pomorskiego Bogusława XIII.
Wychowany na dworze wuja Bogusława XIV, wyznaczony przez niego na koadiutora, a po jego śmierci w 1637 wybrany biskupem kamieńskim. Na mocy traktatu westfalskiego w 1648 pozbawiony biskupstwa. Tytularny książę-biskup Kamienia Pomorskiego jako lennik Brandenburgii. Od 1650 namiestnik Pomorza i Prus Książęcych. Mecenas sztuki i rektor Uniwersytetu w Greifswaldzie.
Ernest Bogusław von Croy zmarł 28 stycznia 1684 roku na zamku w Królewcu. Pochowany został w kościele zamkowym w Słupsku. Barokowy sarkofag ostatniego biskupa kamieńskiego eksponowany jest w muzeum na Zamku Książąt Pomorskich w Słupsku.
Ernest Bogusław von Croy nie był żonaty. Pozostawił jednak po sobie naturalnego syna ze związku z mieszczką rostocką, Dorotą Levin. Chłopiec ten został legitymizowany przez ojca i jako Ernest von Croy en Greiff nobilitowany. Syn księcia zmarł bezdzietnie w Rzymie jako jezuita.
