Francuskie Terytoria Południowe i Antarktyczne

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Terres australes et antarctiques françaises


Flaga Francuskich Terytoriów Południowych i Antarktycznych	Godło Francuskich Terytoriów Południowych i Antarktycznych

Dewiza: (fr.) Liberté, Egalité, Fraternité

prezydent Jacques Chirac

Szef rządu

premier Dominique de Villepin

Powierzchnia
• całkowita

-. na świecie
7 829 km²

Liczba ludności
• całkowita (-)
• gęstość zaludnienia

-. na świecie
0
0 osób/km²

Strefa czasowa

UTC ±0

mapa wyspy Amsterdam

Mapa Wyspy Św. Pawła

Mapa Wysp Crozeta

Mapa Wysp Kerguelena

Francuskie Terytoria Południowe i Antarktyczne (pełna nazwa: Terytorium Francuskich Ziem Południowych i Antarktycznych, fr. Territoire des Terres Australes et Antarctiques Françaises) - francuskie terytorium zależne obejmujące antarktyczne wyspy wulkaniczne, położone w południowej części Oceanu Indyjskiego. Położone są one w równej odległości od kontynentów Afryki, Australii i Antarktydy, w pobliżu 43°S i 67°E. W jego skład wchodzi również sektor Antarktydy obejmujący Ziemię Adeli, wobec której Francja zgłaszała swoje roszczenia terytorialne. Terytoria te mają od 1955 roku status terytorium zamorskiego Francji. Kilka państw nie uznaje francuskich roszczeń terytorialnych wobec Ziemi Adeli, jednocześnie roszczenia te są zawieszone zgodnie z podpisanym przez Francję Traktatem Antarktycznym.

Francuskie Terytoria Południowe i Antarktyczne dzielą się na 4 dystrykty:

Święty Paweł i Amsterdam
- wyspa Amsterdam (Île Amsterdam),
- Wyspa Świętego Pawła (Île Saint-Paul),
Wyspy Crozeta (Îles Crozet),
Wyspy Kerguelena (Îles Kerguelen)
Ziemia Adeli (Terre Adélie).

Ponadto od 2005 r. obejmują również grupę wysp wydzieloną spod administracji Reunionu:

Wyspy Rozproszone:
- wyspa Bassas da India,
- wyspa Europa,
- wyspa Juan de Nova,
- wyspy Glorieuses,
- wyspa Tromelin.

Od 1955 do 2004 główna siedziba administracji tego terytorium znajdowała się w Paryżu, gdzie rezydował Wysoki Komisarz Republiki do spraw Terytoriów Południowych. Po reformie z grudnia 2004 terytorium administratuje prefekt, którego siedziba mieści się w Saint-Pierre na Reunionie. Od 2004 funkcję tą pełni Michel Champon.

Ziemia Adeli o powierzchni około 500 tys. km² oraz wyspy zajmujące razem 7781 km² nie były nigdy zamieszkane. Jedynymi mieszkańcami są przebywający tam czasowo naukowcy - w roku 1997 było ich około 100.

Mimo tego, terytorium posiada znaczącej wielkości flotę morską, w skład której wchodziły w 1999 roku następujące jednostki: 7 masowców, 5 statków drobnicowców, 10 chemikaliowców, 9 kontenerowców, 6 statków do przewozu ciekłego gazu, 24 tankowce, jeden statek-chłodnia oraz 10 rorowców. Łączna wyporność statków tej floty wynosi blisko 2893 tys. GRT, czyli 5166 tys. DWT. Flota ta rejestrowana jest w tzw. drugim francuskim rejestrze statków, co umożliwia ich właścicielom płacenie niższych podatków i stosowanie mniej restrykcyjnych regulacji niż w przypadku głównego rejestru.

Podstawowym bogactwem naturalnym tego terytorium są ryby i skorupiaki. Aktywność gospodarcza ogranicza się do utrzymywania tu stacji meteorologicznej i geofizycznych stacji naukowych, a także znaczącej floty rybackiej. Ryby złowione na tych akwenach eksportowane są do Francji i Reunionu. Roczny dochód terytorium wynosi około 18 mln dolarów.

Terytorium posiada domenę internetową .tf.