Fryderyk Cieszyński
Z Wikipedii
Fryderyk Cieszyński (ur. pomiędzy 1480 a 1483 - zm. w czerwcu 1507), książę cieszyński.
Fryderyk był najstarszym synem księcia cieszyńskiego Kazimierza II i Joanny z Podiebradów. Nie wiadomo kiedy się dokładnie urodził, z pośrednich jednak dowodów można przypuszczać, że musiało to nastąpić pomiędzy 1480 a 1483 rokiem. Fryderyk pomimo tego, że był pierworodnym dzieckiem Kazimierza, z nieznanych przyczyn został przeznaczony do kariery duchownej, co miało zapewne umoźliwić Kazimierzowi zwiększenie wpływów na Śląsku. W 1501 kandydatura Fryderyka, dzięki poparciu ojca i pozostałych książąt śląskich została zgłoszona na stanowisko biskupa pomocniczego wrocławskiego, z prawem wyboru na ordynariusza po śmierci dotychczasowego hierarchy Jana Rotha. Planów tych nie udało się zrealizować, gdyż na nominację nie wyraziła kapituła katedralna, niechętna Kazimierzowi II, z powodu jego niezbyt przychylnej polityce względem kościoła wrocławskiego, jako starosty generalnego Śląska. Pomimo początkowych niepowodzeń Kazimierz II nie rezygnował i w 1503 wysłał syna do Wiednia, gdzie Fryderyk otrzymał wkrótce stanowisko rektora uniwersytetu. Następnie Fryderyk udał się do Włoch, gdzie rozpoczął studia. Pomimo odrzucenia kandydtury w 1501 Fryderyk nie rezygnował w staraniach o najwyższy urząd duchowny na Śląsku i w 1506 z pomocą ojca wystarał się o stanowisko prepozyta kolegiaty św. Krzyża we Wrocławiu i dziekana kapituły wrocławskiej. Świetnie zapowiadająca się kariera Fryderyka została brutalnie przerwana w czerwcu 1507, kiedy w wieku zaledwie dwudziestu kilku lat książę cieszyński zmarł niespodziewanie we Włoszech. Fryderyk został pochowany w katedrze w Sienie.
