Góra Bałdrzychowska
Z Wikipedii
Góra Bałdrzychowska | |
Województwo | łódzkie |
Powiat | poddębicki |
Gmina | Poddębice |
Strefa numeracyjna (do 2005) |
43 |
Tablice rejestracyjne | EPD |
Góra Bałdrzychowska – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie poddębickim, w gminie Poddębice.
W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.
Wieś otrzymała nazwę od wzgórza nad Nerem, naprzeciwko Bałdrzychowa. Tę wieś i sąsiedni Bałdrzychów (wraz z Zagórzycami, Podgórzem, Rąkczynem, Pustkowicami i Wólką) w 1176 r. nadał Kazimierz Sprawiedliwy cystersom z Sulejowa, którzy administrowali tu do 1789 r. Potem była na tym terenie tzw. Ekonomia Bałdrzychowska oddawana w dzierżawę. W 1835 r. specjalnym ukazem oddano ten majątek gen. rosyjskiemu Nejdhardtowi, zapewne w nagrodę za udział w zwalczaniu powstania listopadowego. Utworzony przy tej okazji majorat był dziedziczny i miał zastąpić pensję generalską bo posiadacze majoratu nie mieli do niej prawa. Do majoratu należały też wsie Prawęcice i Chruśno. Dochód roczny z majoratu wynosił 20 tys. złp. Najdhardtowie dzierżyli tę posiadłość aż do I wojny światowej, po której zakończeniu przeszła ona na własność Państwa Polskiego. W 1331 r., w łupieskiej wyprawie, wieś spalili Krzyżacy podążający tędy, po spaleniu Łęczycy, na Sieradz i Kalisz. Na zboczu wzgórza stał dwór. W l. 1816-1899 w Górze Bałdrzychowskiej był także browar i gorzelnia. Rafał Bratoszewski z Góry Bałdrzychowskiej w 1816 r. założył osiedle, które na cześć cara nazwał Aleksandrowem (Aleksandrów Łódzki). Po wojnie gospodarował tu PGR.
LITERATURA:
- Gortat W., "Góra Bałdrzychowska - Byczyna" (opis porównawczy wsi...), Warszawa 1928 r.