Gęś krótkodzioba
Z Wikipedii
Gęś krótkodzioba | |
![]() |
|
Systematyka | |
Domena | eukarioty |
Królestwo | zwierzęta |
Typ | strunowce |
Podtyp | kręgowce |
Gromada | ptaki |
Podgromada | Neornithes |
Nadrząd | neognatyczne |
Rząd | blaszkodziobe |
Rodzina | kaczkowate |
Podrodzina | gęsi |
Plemię | gęśce |
Gatunek | gęś krótkodzioba |
Nazwa systematyczna | |
Anser brachyrhynchus | |
Baillon, 1834) |
Gęś krótkodzioba (Anser brachyrhynchus) - duży ptak wodny z rodziny kaczkowatych, zamieszkujący Grenlandię, Islandię, Svalbard, oraz prawdopodobnie Ziemię Franciszka Józefa i Półwysep Kolski. Zimuje na Wyspach Brytyjskich i wybrzeżach Morza Północnego, rzadko pojawiając się również w Polsce.
- Cechy gatunku
- Przypomina gęś zbożową, podobnie jak ona jest brązowawa, jednak jej grzbiet i pokrywy skrzydłowe są szarawe z poprzecznymi prążkami. Dziób czarny z pomarańczową lub różową plamą, nogi różowe.
- Wymiary średnie
- dł. ciała ok. 70 cm
rozpiętość skrzydeł 120 cm - Biotop
- Tundra. Zimuje w estuariach rzek, na wybrzeżach oraz na polach uprawnych.
- Gniazdo
- Zagłębienie w ziemi, tworzy luźne kolonie.
- Jaja
- W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając 3-7 jaj. Jaja są białe do kremowych, o średnich wymiarach 78 x 52mm i masie 132 g.
- Wysiadywanie
- Jaja wysiadywane są przez okres 25 - 28 dni przez samicę. Pisklęta są zagniazdownikami, a usamodzielniają się po 45 - 56 dniach.
- Pożywienie
- Rośliny lądowe, rzadziej wodne.
Zobacz też: ptaki Polski