Grete Wiesenthal
Z Wikipedii
Grete Wiesenthal (ur. 9 grudnia 1885 w Wiedniu, zm. 22 czerwca 1970 w Wiedniu) - austriacka tancerka, choreografka, aktorka i nauczycielka tańca.
Już w wieku 10 lat została przyjęta do szkoły baletu Wiener Hofoper, gdzie studiowała klasyczny balet. Od 1901 do 1907 działała tam jako tancerka. W 1902 została solową tancerką Winer Hofopernballets i tańczyła główną role w "Die Stumme von Portici".
Mimo swoich osiągnięć opuściła operę i założyła w 1908 roku ze swoimi siostrami, Elsą i Berthą, niezależną grupę taneczną. Siostry zadebiutowały ze szczególną interpretacją walca w Wiener Kabaret "Fledermaus". Pózniej wyjechały do Berlina, Petersburga, Budapesztu i Pragi. Max Reinhardt, austriacki reżyser, zaangażował ją do swoich pantonimów Sumurum.
W 1910 roku Greta rozstała się z siostrami i przez rok pobierała nauki u znanego kompozytora Emile Jaques-Dalcroze. W 1912 roku wystąpiła w operze "Ariadne auf Noxos" Richarda Straussa. W tych latach osiągnęła wielką popularność. Jej styl tańca łączył elementy klasycznego baletu z tańcem nowoczesnym. Jej partnerem w tańcu był Toni Birkmeyer. Grete Wiesenthal był również aktorką w niemych filmach. W 1912 roku założyła swoją włsną grupę taneczną i w 1917 własną szkołę tańca w Wiedniu. Chwilowo występowała w teatrze jako aktorka.
Na przełomie 1921 i 1922 występowała gościnnie w różnych miastach europejskich. Od 1926 roku inscenizowała balet dla Wiener Staatsoper. Od 1930 do 1959 była choreografem współpracującym Salzburger Festspiele. Od 1934-1952 uczyła tańca w "Akademie Fur Musik und Bildende Kunst". W roku 1945 została dyrektorem tej szkoły. Od 1952 do 1959 była odpowiedzialna za choreografię "Jedermanna" w "Salzburger Festspielen"