Grotniki (województwo łódzkie)
Z Wikipedii
Współrzędne: 51°53'28" N 019°18'37" E
| Grotniki | |
| Województwo | łódzkie |
| Powiat | zgierski |
| Gmina | Zgierz |
| Sołtys | Aldona Nowośińska (Grotniki) Bożena Stasiak (Ustronie) |
| Położenie | 51° 53' 28'' N 19° 18' 37'' E |
| Wysokość | 150 > 188 m n.p.m. |
| Liczba mieszkańców (2005) • liczba ludności • gęstość |
ok.1500 miejscowość (sołectwo 511) 75-100 os./km² |
| Strefa numeracyjna (do 2005) |
42 |
| Kod pocztowy | 95-073 |
| Tablice rejestracyjne | EZG |
| Strona internetowa wsi | |
|
Położenie na mapie Polski
  Grotniki
|
|
Grotniki – sołectwo w Polsce położone w województwie łódzkim, w powiecie zgierskim, w gminie Zgierz. Wraz z sołectwami Jedlicze oraz Ustronie tworzy miejscowość letniskowo-wypoczynkową Grotniki.
Grotniki są najprawdopodobniej najmłodszą miejscowością na terenie gminy Zgierz. Oficjalne pojawienie się na mapach datuje się na rok 1924 (wraz z powstaniem linii kolejowej Łódź – Kutno i wybudowaniem stacji kolejowej), aczkolwiek historia tych terenów sięga wielu lat wstecz (Jedlicze i Ustronie są stosunkowo starymi wsiami).
Geneza miejscowości związana jest z postacią generała barona Michaiła Mielnikowa, carskiego zarządcy okolicznych lasów. W 1905 r. wybudował on pałacyk oraz folwark, który nazwał Grotniki (od nazwy miejscowości w Górach Świętokrzyskich, w której przebywał poprzednio, a którą przypominały mu te podłódzkie tereny).
Po I wojnie światowej tereny te stały się własnością rodziny Jungowskich. Z początkiem lat 20. XX w. rozparcelowali oni swój majątek, przeznaczając go na działki letniskowe. W 1924 r. poprowadzona została linia kolejowa z Łodzi do Kutna, która zapoczątkowała "karierę" letniskowo-wypoczynkową miejscowości.
W okresie międzywojennym Grotniki zyskały uznanie wczasowiczów ze względu na wspaniałe walory środowiska przyrodniczego oraz mikroklimat posiadający cechy zbliżone do mikroklimatu Rabki. Wraz z podobnymi im miejscowościami, tj. Sokolnikami i Kolumną stały się ulubionymi letniskami mieszkańców aglomeracji łódzkiej.
Po II wojnie światowej nastąpił dalszy rozwój miejscowości. Powstała tu znaczna liczba ośrodków kolonijnych i wczasowych. Z końcem lat 80. XX w., w związku z przemianami ustrojowymi zmienił się częściowo charakter Grotnik. Zaczęły pełnić funkcję "sypialni" dla mieszkańców aglomeracji łódzkiej.
W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa łódzkiego.
Zobacz też: Grotniki, Grotniki Duże, Grotniki Małe
Sołectwa: Astachowice • Bądków • Besiekierz Nawojowy • Besiekierz Rudny • Biała • Ciosny • Czaplinek • Dąbrówka-Strumiany • Dąbrówka Wielka • Dzierżązna • Emilia • Gieczno • Glinnik • Grabiszew • Grotniki • Jasionka • Jedlicze A • Jedlicze B • Józefów • Kania Góra • Kębliny • Kwilno • Lorenki • Lućmierz • Maciejów • Nowe Łagiewniki • Rogóźno • Rosanów • Skotniki • Słowik • Stare Brachowice • Szczawin • Śladków Górny • Ustronie • Warszyce • Wiktorów • Władysławów • Wola Branicka • Wola Rogozińska • Wypychów
Pozostałe miejscowości: Adolfów • Cyprianów • Dąbrówka-Marianka • Dąbrówka-Sowice • Dębniak • Janów • Jeżewo • Kolnia Głowa • Kotowice • Leonardów • Leonów • Lućmierz-Las • Marcjanka • Michałów • Moszczenica • Ostrów • Palestyna • Podole • Rozalinów • Samotnik • Siedlisko • Smardzew • Swoboda • Szczawin-Kolonia • Szczawin Kościelny • Szczawin Mały • Ukraina • Wołyń • Zimna Woda
