Gwara łódzka

Z Wikipedii

Niektóre informacje zawarte w artykule wymagają weryfikacji.
Zajrzyj na stronę dyskusji, by dowiedzieć się odnośnie jakich informacji pojawiły się wątpliwości.
Wstawiając szablon dodaj informację o tej stronie na Wikipedia:Strony wymagające weryfikacji.

Gwara łódzka - łodzianizmy, charakterystyczne słownictwo spotykane tylko wśród mieszkańców aglomeracji łódzkiej. Charakterystyczną cechą wymowy w Łodzi jest pomijanie zmiękczeń w końcówkach czasowników w I osobie liczby pojedynczej: "ja robie" (zamiast "ja robię"), "ja kompe sie" (zamiast "ja kąpię się"), "ja sype" (zamiast "ja sypię"), itp. oraz stosowanie zdrobnień (np. "marcheweczki" zamiast "marchewki", a w szczególności - "pieniążki" zamiast "pieniądze"). Inne przykładowe słowa to "migawka" - bilet okresowy, "krańcówka" - pętla tramwajowa, zajezdnia.

[edytuj] Przykładowy romans bałucki

• Te landara naród łypie jak ci się kijowo drygle trzęsą.
• Nie bój, nie bój kasiasty to ty nie jesteś więc polukaj sobie lepiej przez lipko, bo materaca ze mnie nie zrobisz.
• A ty nie jesteś kanarzyca, żeby mi tu obceniać, czy mam migawkę na takie landary.
• Te landare to se znajdź na biglu, a ja niezła lufka jestem.
• A ja nie łosiu, żeby tu stać na dworze i takie biurwy obceniać.
• Galancie wygladasz możemy iść razem na balety tylko nie zarywaj mi dupków.

[edytuj] Zobacz też

• gwara

Zobacz hasło Regionalizmy łódzkie w Wikisłowniku

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Mini-słownik gwary łódzkiej zebrany przez Gazetę Wyborczą