Henry Purcell
Z Wikipedii
Henry Purcell (ur. prawdopodobnie 10 września 1659 w Westminster w Anglii, zm. 21 listopada 1695 w Londynie) – był jednym z najbardziej znanych angielskich kompozytorów muzyki barokowej. Pełnił funkcję kompozytora na dworze królewskim, organisty opactwa westminsterskiego, a później (w roku 1682) został jednym z organistów katedry królewskiej. Uchodzi on za twórcę angielskiej muzyki narodowej, czego wyrazem może być uznanie jego opery "Dydona i Eneasz" za operę narodową. Wśród jego kompozycji znaleźć można liczne hymny, ody, muzykę instrumentalną oraz sceniczną (w tym tzw. semiopery).
Purcell może swobodnie uchodzić za brytyjskiego odpowiednika Mozarta. podobnie ogromne jest ich znaczenie dla muzyki obu krajów. Purcell również był genialnym dzieckiem i zmarł młodo (w wieku 36 lat, w rezultacie przeziębienia). Sposób traktowania przez niego materiału muzycznego był zupełnie nowatorski. Wprowadził on brytyjski świat muzyczny do epoki dojrzałego baroku bez pośrednictwa Włochów czy Francuzów.
[edytuj] Znane dzieła
- Dydona i Eneasz (Dido and Aeneas) – 1689
- Te Deum and Jubilate
- Theodosius – 1680
- The Prophetess, or the History of Dioclesian – 1690
- King Arthur – 1691
- The Fairy Queen – 1692
- The Tempest – 1695
- The Indian Queen – 1695
- 68 hymnów (anthems)
- 10 kantat
- suity klawesynowe
Znanym kompozytorem był również jego brat – Daniel Purcell (1660 – 1717).
Zobacz też: kompozytorzy muzyki poważnej.
