Henryk Buszko
Z Wikipedii
Henryk Bronisław Buszko (ur. 3 września 1924 we Lwowie) - polski architekt, laureat Honorowej Nagrody SARP w 1975.
W latach 1949-1958 pracował w biurze architektonicznym Miastoprojekt Katowice, we współpracy z Aleksandrem Frantą i Jerzym Gottfriedem. Od 1958 prowadził z Aleksandrem Frantą państwową Pracownię Projektów Budownictwa Ogólnego (PPBO) w Katowicach. W latach 1970-1978 uczył na Politechnice Śląskiej. W latach 1957-1959 - prezes Zarządu Okręgowego SARP Katowice. W latach 1965-1969 i 1972-1975 - prezes Zarządu Głównego Stowarzyszenia Architektów Polskich. Przyczynił się m.in. do ustanowienia Honorowej Nagrody SARP (1966), adaptacji zamku w Tucznie na Dom Architekta (ukończona w 1976) oraz budowy pawilonu wystawowego przy Pałacu Zamoyskich - siedzibie SARP w Warszawie.
[edytuj] Główne dzieła
(przy współpracy Aleksandra Franty i Jerzego Gottfrieda)
- gmach Okręgowej Rady Związków Zawodowych w Katowicach, 1950-1954
- Teatr Ziemi Rybnickiej w Rybniku, 1954-1964
- dom wczasowy transportowców w Bielsku-Białej-Mikuszowicach, 1955-1958
(przy współpracy Aleksandra Franty)
- osiedle Tysiąclecia w Katowicach, 1958-1979 (z Marianem Dziewońskim i Tadeuszem Szewczykiem)
- Dzielnicę Leczniczo-Rehabilitacyjną Ustroń-Zawodzie w Ustroniu, 1967-1978 (z Tadeuszem Szewczykiem)
- osiedle Gwiazdy w Katowicach, 1967-1979 (z Tadeuszem Szewczykiem)
- pawilon pracowni PPBO w Katowicach, 1960
- dom wczasowy Związku Nauczycielstwa Polskiego w Ustroniu, 1960-1963
- Urząd Stanu Cywilnego - Pawilon Ślubów w Chorzowie, 1963
- Sanatorium Górnik w Szczawnicy, 1959
- ośrodek wypoczynkowy górnictwa miedzi (obecnie Hotel Malachit) w Świeradowie-Zdroju, 1977-1989
- kościół pw. Podwyższenia Krzyża Św. i Matki Bożej Uzdrowienia Chorych w Katowicach, 1977- w realizacji (z Lidią Baron)
