Ignacy Skowron
Z Wikipedii
Ignacy Skowron (ur. 24 lipca 1915 Osiny powiat Stopnica, w Kieleckiem) - kapral.
Syn Jana i Klary z Rudników. Miał dwóch braci i siostrę. Skończył trzy oddziały szkoły powszechnej w Pierzchnicy. Po wojnie ukończył 7-klasową szkołę podstawową w Kowali. Przed powołaniem do wojska służył dorywczo w gospodarstwach rolnych, a od 1936 r. w młynie "Kłos" koło Kadzielni.
Służbę wojskową odbywał w latach 1938-1939 w 4. Pułku Piechoty Legionów w Kielcach, skąd na Westerplatte przybył 31 marca 1939 r. jako starszy legionista. 20 maja 1939 r. awansowany do stopnia kaprala. W czasie obrony walczył w wartowni nr 2. Z niewoli jenieckiej ze Stalagu I A został zwolniony 5 listopada 1940 r. z powodu choroby. Zamieszkał z żoną i rocznym dzieckiem w Radkowicach koło Chęcin, pracując w gospodarstwie teściów. 15 października 1941 r. podjął pracę w kolejnictwie jako robotnik fizyczny. W październiku 1951 r. został tormistrzem i na tym stanowisku pracował do emerytury, do roku 1975. Nominację na stopień podporucznika w stanie spoczynku otrzymał w 1989 r. Rentę inwalidy wojennego - w 1990 r.
Obecnie mieszka z żoną w Nidzie. Mają sześcioro dzieci: Genowefa (1939), Leokadia (1941), Zdzisław (1943). Teresa (1948), Tadeusz (1951), Stanisław (1955), które pokończyły szkoły powszechne i pozakładały rodziny. Dwóch synów w szkołach zasadniczych zdobyło zawód ślusarza. Mają 15 wnucząt i 19 prawnucząt.
Odznaczenia: Medal Zwycięstwa i Wolności 1945 (1945), Odznaka Grunwaldzka (1947), Medal za Odrę, Nysę, Bałtyk (1960), Srebrny Medal Zasłużonym na Polu Chwały (1960), Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1974), Medal Za udział w wojnie obronnej 1939 (1981), odznaka honorowa Za zasługi dla Miasta Gdańska (1984), Medal Za długoletnie pożycie małżeńskie (1988), Srebrny Krzyż Orderu Virtuti Militari (1989), Medal Za zasługi dla Kielecczyzny (1989), Odznaka Weterana Walk o Niepodległość (1995), Medal 1000-lecia Miasta Gdańska (1997), Odznaka Honorowa Związku Kombatantów RP i BWP (1997).
