Indiana Jones i Świątynia Zagłady

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Indiana Jones i Świątynia Zagłady
Oryginalny tytuł	Indiana Jones and the temple of doom
Gatunek filmu	Przygodowy
Kraj	USA
Data premiery	1984
Czas trwania	118 min.
Reżyseria	Steven Spielberg
Scenariusz	George Lucas, Willard Huyck, Gloria Katz
Główne role	Harrison Ford, Kate Capshaw, Jonathan Ke Quan, Amrish Puri, Roy Chiao
Muzyka	John Williams
Zdjęcia	Douglas Slocombe
Scenografia	Elliot Scott, Roger Cain, Alan Cassie, Peter Howitt, Errol Kelly, Anthony Powell
Kostiumy	Anthony Powell
Montaż	Michael Kahn, George Lucas
Produkcja	Robert Watts
Język	angielski
Od lat	15
Nagrody	1985: John Williams (nominacja) Oscar najlepsza muzyka, 1985: Oscar najlepsze efekty specjalne, 1985: BAFTA najlepsze efekty specjalne, 1985: Douglas Slocombe (nominacja) BAFTA najlepsze zdjęcia, 1985: (nominacja) BAFTA najlepszy montaż, 1985: Gloria Katz (nominacja) Saturn najlepszy scenariusz, 1985: Willard Huyck (nominacja) Saturn najlepszy scenariusz, 1985: Steven Spielberg (nominacja) Saturn najlepszy reżyser, 1985: Harrison Ford (nominacja) Saturn najlepszy aktor, 1985: (nominacja) Saturn najlepszy film fantasy, 1985: Złoty Ekran (Niemcy), 1985: Anthony Powell (nominacja) Saturn najlepsze kostiumy, 1985: Michael Kahn (nominacja) BAFTA najlepszy montaż BAFTA, 1985: (nominacja) Nagroda japońskiej akademii filmowej najlepszy film obcojęzyczny, 1985: (nominacja) BAFTA najlepszy dźwięk

Indiana Jones i Świątynia Zagłady (ang. Indiana Jones and the Temple of Doom) - amerykański film przygodowy z 1984 roku w reżyserii Stevena Spielberga. Druga część Cyklu o przygodach archeologa Indiany Jonesa. W roli tytułowej po raz drugi wystąpił Harrison Ford.

Druga część charakteryzuje się mroczniejszym klimatem, ale także sporą dawką humoru w postaci partnerki Indiany, Willie Scott, zagranej przez Kate Capshaw. Niezapomniane wrażenie robi słynna scena pościgu wagoników w kopalni.

[edytuj] Fabuła:

Uwaga: W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.

Po widowiskowej ucieczce z Chińskiej restauracji należącej do bandyty Lao Che, Indiana Jones wraz z nowymi przyjaciółmi – piosenkarką Willie Scot oraz Chińskim chłopcem Shortem, wsiada do samolotu i odlatuje. Wkrótce samolot rozbija się w indyjskiej dżungli, a cudem uratowani rozbitkowie docierają do małej biednej wioski, której mieszkańcy ofiarowują im schronienie. Pewien stary człowiek opowiada Indianie o strzegących ich wioskę świętych kamieniach Sankhary, które ukradł im zły Maharadża. Starzec mówi mu, że odkąd to się stało ich wioskę prześladuje wiele nieszczęść i prosi by Indiana pomógł im odzyskać skarb. Archeolog zgadza się i wyrusza do zamku Maharadży. Na miejscu okazuje się, że Maharadża to tylko bezwolne narzędzie okrutnej sekty wyznawców Bogini Kali. Na czele sekty stoi okrutny kapłan, który zmusza nieszczęśliwych niewolników do ciężkiej pracy w kopalniach w poszukiwaniu pozostałych, zaginionych kamieni Sankhary. Za pomocą magicznych kamieni kapłan chce zniszczyć inne religie świata i zapewnić swojej sekcie panowanie nad światem. Indiana i jego towarzysze robią wszystko by go powstrzymać.