James M. Cox
Z Wikipedii
| James Middleton Cox ur. 31 marca 1870 w Jacksonburgu, Ohio 15 lipca 1957 w Dayton, Ohio |
|
 |
|
| 46. Gubernator stanu Ohio | |
| Okres urzędowania | od 13 stycznia 1913 do 11 stycznia 1915 |
| Partia polityczna | Partia Demokratyczna |
| Poprzednik | Judson Harmon |
| Następca | Frank Willis |
| 48. Gubernator stanu Ohio | |
| Okres urzędowania | od 8 stycznia 1917 do 10 stycznia 1921 |
| Poprzednik | Frank Willis |
| Następca | Harry L. Davis |
| Kandydat Partii Demokratycznej na urząd prezydenta w 1920 (porażka) |
|
| Poprzednik | Woodrow Wilson |
| Następca | John W. Davis |
James Middleton Cox (urodzony 31 marca 1870, zmarły 15 lipca 1957) był amerykańskim politykiem, redaktorem i wydawcą prasowym, związanym z Partią Demokratyczną. W czasie swej kariery reprezentował m.in. rodzinny stan Ohio w Izbie Reprezentantów Stanów Zjednoczonych oraz dwukrotnie był jego gubernatorem. Najlepiej znany pozostaje jako kandydat swej parii na urząd prezydenta w 1920 roku.
Spis treści |
[edytuj] Przed rozpoczęciem kariery politycznej
Urodził się na farmie nieopodal małej wioski Jacksonburg (Butler County, Ohio). Uczęszczał do szkół publicznych w rodzinnym hrabstwie. Po dwóch latach specjalnej nauki, w wieku 16 lat został nauczycielem.
[edytuj] Wczesna kariera
Przed wyborem do Izby Reprezentantów Cox był redaktorem i wydawcą różnych gazet w Ohio i w innych stanach. W 1898 został właścicielem i redakorem Dayton Daily News. Należał też do niego Springfield Daily News (od 1904). W późniejszym okresie był też wydawcą Miami News na Florydzie (od 1923), Atlanta Journal (Georgia, od 1939).
Ponadto pełnił w latach 1894-1897 funkcję sekretarza kongresmana Paula J. Sorga, demokraty z 3. okręgu wyborczego Ohio.
[edytuj] Kongresman i gubernator
Posiadanie własnych środków przekazu, jak w przypadku Coxa i jego wpływowych gazet w Ohio, stanowi bez wątpienia poważny atut w karierze politycznej, kiedy można wykorzystywać je w celu spopularyzowania swojej osoby. Podobnie rzecz miała się z przyszłym rywalem Coxa w wyborach prezydenckich, Warrenem G. Hardingiem, właścicicielem Marion Star.
Przez dwie dwuletnie kadencje (1909-1913) Cox reprezentował stary 3. okręg wyborczy Sorga w Izbie Reprezentantów. Nie ubiegał się o trzecią kadencję w 1912, gdyż uzyskał nominację demokratów jako kandydat na gubernatora Ohio.
Była to jego pierwsza kadencja na tym stanowisku (trwała od 1913 do 1915). Przegrał wprawdzie walkę o reelekcję w 1914, ale powrócił w 1916. Jego kolejne dwie gubernatorskie kadencje trwały od 1917 do 1921.
[edytuj] Kandydydat na prezydenta
Na konwencji nominacyjnej w San Francisco w 1920 demokraci mianowali swoim kandydatem do Białego Domu gubernatora Coxa, w czym dużą rolę odegrał ochodzący prezydent Woodrow Wilson.
Swoim partnerem na liście (czyli kandydatem na urząd wiceprezydenta) Cox wybrał 38-letniego zastępcę sekretarza marynarki wojennej Franklina Delano Roosevelta z Nowego Jorku.
Ich przeciwnikami z ramienia Partii Republikańskiej był senator z Ohio ("dwóch synów Ohio ubiegało się o prezydenturę" - jak wtedy pisano) Warren Harding i gubernator Massachusetts Calvin Coolidge.
Cox popierał międzynarodowe zaangażowanie USA i ich udział w Lidze Narodów. Republikanie zaś za izolacjonizmem. Te tendencję zdecydowanie przeważyły.
Cox został pokonany stosunkiem 60.3 do 34.1 procent głosów. Uzyskał tylko 127 głosów w kolegium elektorów wobec 404 Hardinga. Przegrał też w rządzonym przez siebie Ohio (stosunek głosów powszechnych wynosił 16,144,093 Hardinga do 9,139,661 Coxa).
Cox i Roosevelt zdobyli następujące stany: Wirginia, Kentucky, Karolina Północna, Karolina Południowa, Georgia, Alabama, Floryda, Missisipi, Arkansas, Luizjana i Teksas.
Znany pisarz amerykański Irving Stone w poświęconej przegranym kandydatom do prezydentury książce They Also Ran ("oni też kandydowali"), stawia tezę, iż Cox był pod każdym względem wybitniejszy od Hardinga, uznanego potem przez wielu za jednego z najgorszych prezydentów w historii. Według Stone'a, w historii USA nie było bardziej wyraźnego przypadku, kiedy gorszy kandydat pokonał lepszego. Coxowi przede wszystkim zaszkodziło wyraźne poparcie niepopularnej polityki Wilsona.
Mimo ogromnej porażki jego partner na liście, Franklin Roosevelt, został potem wybrany na prezydenta w 1932 i sprawował ten urząd przez ponad 12 lat (1933-1945), najdłużej w historii, mając opinię jednego z najwybitniejszych. Nie ulega wątpliwości, że mimo porażki jego kandydatura na wiceprezydenta pozwoliła mu zaistnieć na szerzej scenie i pomogła potem samemu sięgnąć po prezydenturę.
[edytuj] Późniejsze lata
Po odejściu na emeryturę polityczną w 1921 Cox poświęcił się przede wszystkim rozwojowi swego prasowego imperium, zostając też właścicielem stacji radiowych i telewizyjnych. Był też wiceprzewodniczącym delegacji USA na World Economic Conference (Londyn, 1933). W 1946 gubernator Ohio Frank Lausche oferował mu nominację na wakujące miejsce w Senacie, ale Cox odrzucił tę możliwość powrotu do czynnej polityki.
Zmarł w Dayton. Pochowano go na Woodland Cemetery.
Lotnisko międzynarodowe w Dayton jest nazwane na jego cześć.
[edytuj] Zobacz też
- James M. Cox and the Dayton Daily News
- Find-A-Grave profile for James M. Cox
- Biografia ze stron Kongresu
| Poprzednik J. Eugene Harding |
Kongresman z 3. okręgu Ohio 1909-1913 |
Następca Warren Gard |
| Poprzednik Judson Harmon |
Gubernator stanu Ohio 1913-1915 |
Następca Frank Willis |
| Poprzednik Frank Willis |
Gubernator stanu Ohio 1915-1921 |
Następca Harry L. Davis |
| Poprzednik Woodrow Wilson |
Kandydat Partii Demokratycznej na urząd prezydenta 1920 (porażka) |
Następca John W. Davis |
