Jean Jaurès
Z Wikipedii
| Ten artykuł powiązany jest z serią Demokratyczny Socjalizm  |
|
Organizacje socjalistyczne Tematy powiązane Teoretycy i intelektualiści |
| Edytuj ten szablon |
Jean Léon Jaurès (ur. 3 września 1859 w Castres, zm. 31 lipca 1914 w Paryżu) - francuski przywódca socjalistyczny.
Krytykował program skrajnej lewicy, tzw. blankizm czy nawet anarchosyndykalizm. Walczył o pokój i proponował odwołanie się do formy strajku powszechnego w państwie uwikłanym w konflikt. Socjalizm jest najwyższą afirmacją praw jednostki. Rewolucja powinna prowadzić do przejęcia państwa i nadania mu nowych treści. Działacz II Międzynarodówki Socjalistycznej. Wypowiadał się za nauczaniem powszechnym, głosił poglądy antyklerykalne. Był znakomitym mówcą i dziennikarzem. W 1904 r. założył "L'Humanité" - gazetę adresowaną do szerokich mas społecznych. Interesował się filozofią, literaturą i sztuką, był gruntownie wykształcony, przez pewien czas wykładał filozofię na uniwersytecie w Tuluzie. Zasłynął jako obrońca praw robotników i współtwórca pierwszej we Francji spółdzielczej huty w Albi. Napisał "Nową armię" i pięciotomową "Socjalistyczną historię rewolucji francuskiej" (w rzeczywistości historię ruchów społecznych we Francji od 1789 r. do końca XIXw. ). Zginał w paryskiej kawiarni Croissant zastrzelony przez szowinistę Raoula Villaina, którego skłoniła do tego czynu propaganda militarystów, przedstawiających Jaurèsa jako człowieka, który rzekomo wyrzekł się ojczyzny.
