Jerzy Radziwiłł (biskup)

Z Wikipedii

Jerzy Radziwiłł
Herb
Dewiza	brak
Data wyboru	1591
Urodzony	31 maja 1556
Zmarł	31 stycznia 1600

Jerzy Radziwiłł herbu Trąby, ur. 31 maja 1556 w Łukiszkach koło Wilna, zm. 31 stycznia 1600 w Rzymie) - kardynał, biskup krakowski i wileński.

Był synem Mikołaja Radziwiłła Czarnego wojewody wileńskiego. Uczył się w szkołach kalwińskich w Wilnie i Nieświeżu. Był dworzaninem króla Zygmunta Augusta. W 1570 wyjechał na studia do Lipska. W 1574 w obecności księdza Piotra Skargi przyjął katolicyzm. Na dalsze studia wyjechał do Rzymu. Po skończeniu filozofii i teologii w 1583 przyjął święcenia kapłańskie, sakrę biskupią i kapelusz kardynalski 1586. Mianowano go biskupem wileńskim w 1579. W latach 1583-1586 reprezentował króla Stefana Batorego w Inflantach. Jako kardynał wziął udział dwukrotnie w konklawe (1591 wybór Innocentego IX i rok później Klemensa VIII). Miał tytuł kardynalski Kościoła św. Sykstusa.

W 1591 otrzymał przeniesienie na stolicę biskupią do Krakowa, gdzie Zygmunt III Waza mianował go biskupem krakowskim. W kościele krakowskim wprowadzał reformy Soboru Trydenckiego, w 1592 zwołał synod diecezjalny. Uczestniczył w przygotowaniu unii brzeskiej. Przekazał znaczne fundusze na budowę kościoła św.Piotra i Pawła w Krakowie dla zakonu jezuitów. Zaproszony do Rzymu na obchody roku jubileuszowego 1600 zmarł w trakcie ich trwania. Pochowany został w rzymskim kościele Il Gesú. Dopiero w 1900 rodzina ufundowała pomnik kardynała Radziwiłła w katedrze wawelskiej. Autorem rzeźby jest Pius Wieloński, znajduje się ona w kaplicy Ofiarowania NMP, zwanej inaczej kaplicą Szafrańców. W polityce występował jako stronnik Habsburgów, zasłynął dziełami pobożności i miłosierdzia. Pamiętnik łaciński wydał Wierzbowski w 1899.

Poprzednik Piotr Myszkowski

Biskup krakowski 1591-1600

Następca Bernard Maciejowski