Joachim Fryderyk Hohenzollern

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Joachim Fryderyk Hohenzollern (ur. 27 stycznia 1546, zm. 18 lipca 1608), margrabia-elektor Brandenburgii 1598–1608 z dynastii Hohenzollernów.

Spis treści

1 Rodzice
2 Życie i działalność
3 Rodzina
4 Najważniejsza literatura

[edytuj] Rodzice

Urodził się 27 stycznia 1546 r. w Berlinie jako jedyny syn elektora brandenburskiego Jana Jerzego i jego pierwszej żony, piastowskiej księżniczki, Zofii (zmarła dziesięć dni później).

[edytuj] Życie i działalność

W wieku 17 lat został administratorem arcybiskupstwa magdeburskiego i był nim do czasu objęcia w 1598 r. władzy elektora w Brandenburgii. Rok później podpisał z Jerzy Fryderykiem von Ansbach układ o dziedziczeniu. W 1603 r. Hohenzollernowie podpisali w Gerze układ rodowy, regulujący zasady dziedziczenia ziem będących pod ich władzą. Brandenburgia, niepodzielna zgodnie z postanowieniami Złotej Bulli cesarza Karola IV Luksemburga (1346), miała być dziedziczona na zasadzie primogenitury. Pozostałe ziemie, m.in. frankońskie księstwa Ansbach i Bayreuth, miały przypaść młodszym liniom rodu.

W 1603 r. Joachim Fryderyk przejął po Jerzym Fryderyku von Ansbach regencję nad chorym umysłowo księciem pruskim Albrechtem Fryderykiem, dziedziczne księstwo karniowskie i jako zastawne ziemię bytomską i bogumińską. Osobiście na Śląsk nie przybył, wysyłając w zastępstwie posłów. Nowi poddani nie chcieli słuchać elektorskich wysłanników. Katoliccy Habsburgowie, jako panowie zwierzchni Śląska, woleli się pozbyć protestanckich Hohenzollernów. Starania elektora o nadanie ziemi bytomskiej i bogumińskiej w dziedziczne władanie nie powiodły się. Prawdopodobnie dlatego w 1606 r. przekazał Bytom, Bogumin i Karniów młodszemu synowi Janowi Jerzemu.

[edytuj] Rodzina

Był dwukrotnie żonaty, ze swymi kuzynkami z bocznych linii Hohenzollernów. Miał dziesięcioro dzieci. Spośród nich najstarszy Jan Zygmunt odziedziczył później Brandenburgię. Zmarł 18 lipca 1608 r. w Köpenick (dziś dzielnica Berlina). Pochowany został w berlińskiej katedrze.